విష్ణు సహస్రనామం, హిందూ మతంలోని ప్రధాన దేవతలలో ఒకరైన విష్ణువు యొక్క 1,000 పేర్ల జాబితాను కలిగి ఉన్న ఒక సంస్కృత శ్లోకం మరియు వైష్ణవ మతంలో సర్వోన్నతమైన దేవుడు. ఇది హిందూమతంలో అత్యంత పవిత్రమైన మరియు ప్రసిద్ధ స్తోత్రాలలో ఒకటి. ఇతిహాసం మహాభారతంలోని అనుశాసన పర్వంలో కనిపించే విష్ణు సహస్రనామం.
vishnu sahasranamam lyrics in telugu
శుక్లాంబరధరం విష్ణుం శశివర్ణం చతుర్భుజమ్ |
ప్రసన్నవదనం ధ్యాయేత్ సర్వవిఘ్నోపశాంతయే || ౧ ||
యస్య ద్విరదవక్త్రాద్యాః పారిషద్యాః పరశ్శతమ్ |
విఘ్నం నిఘ్నన్తి సతతం విష్వక్సేనం తమాశ్రయే || ౨ ||
పూర్వ పీఠికా
వ్యాసం వసిష్ఠనప్తారం శక్తేః పౌత్రమకల్మషమ్ |
పరాశరాత్మజం వందే శుకతాతం తపోనిధిమ్ || ౩ ||
వ్యాసాయ విష్ణురూపాయ వ్యాసరూపాయ విష్ణవే |
నమో వై బ్రహ్మనిధయే వాసిష్ఠాయ నమో నమః || ౪ ||
అవికారాయ శుద్ధాయ నిత్యాయ పరమాత్మనే |
సదైకరూపరూపాయ విష్ణవే సర్వజిష్ణవే || ౫ ||
యస్య స్మరణమాత్రేణ జన్మసంసారబంధనాత్ |
విముచ్యతే నమస్తస్మై విష్ణవే ప్రభవిష్ణవే || ౬ ||
ఓం నమో విష్ణవే ప్రభవిష్ణవే |
శ్రీవైశంపాయన ఉవాచ |
శ్రుత్వా ధర్మానశేషేణ పావనాని చ సర్వశః |
యుధిష్ఠిరః శాంతనవం పునరేవాభ్యభాషత || ౭ ||
యుధిష్ఠిర ఉవాచ |
కిమేకం దైవతం లోకే కిం వాప్యేకం పరాయణమ్ |
స్తువన్తః కం కమర్చన్తః ప్రాప్నుయుర్మానవాః శుభమ్ || ౮ ||
కో ధర్మః సర్వధర్మాణాం భవతః పరమో మతః |
కిం జపన్ముచ్యతే జన్తుర్జన్మసంసారబంధనాత్ || ౯ ||
శ్రీ భీష్మ ఉవాచ |
జగత్ప్రభుం దేవదేవమనన్తం పురుషోత్తమమ్ |
స్తువన్నామసహస్రేణ పురుషః సతతోత్థితః || ౧౦ ||
తమేవ చార్చయన్నిత్యం భక్త్యా పురుషమవ్యయమ్ |
ధ్యాయన్ స్తువన్నమస్యంశ్చ యజమానస్తమేవ చ || ౧౧ ||
అనాదినిధనం విష్ణుం సర్వలోకమహేశ్వరమ్ |
లోకాధ్యక్షం స్తువన్నిత్యం సర్వదుఃఖాతిగో భవేత్ || ౧౨ ||
బ్రహ్మణ్యం సర్వధర్మజ్ఞం లోకానాం కీర్తివర్ధనమ్ |
లోకనాథం మహద్భూతం సర్వభూతభవోద్భవమ్ || ౧౩ ||
ఏష మే సర్వధర్మాణాం ధర్మోఽధికతమో మతః |
యద్భక్త్యా పుండరీకాక్షం స్తవైరర్చేన్నరః సదా || ౧౪ ||
పరమం యో మహత్తేజః పరమం యో మహత్తపః |
పరమం యో మహద్బ్రహ్మ పరమం యః పరాయణమ్ || ౧౫ ||
పవిత్రాణాం పవిత్రం యో మంగళానాం చ మంగళమ్ |
దైవతం దైవతానాం చ భూతానాం యోఽవ్యయః పితా || ౧౬ ||
యతః సర్వాణి భూతాని భవన్త్యాదియుగాగమే |
యస్మింశ్చ ప్రలయం యాన్తి పునరేవ యుగక్షయే || ౧౭ ||
తస్య లోకప్రధానస్య జగన్నాథస్య భూపతే |
విష్ణోర్నామసహస్రం మే శృణు పాపభయాపహమ్ || ౧౮ ||
యాని నామాని గౌణాని విఖ్యాతాని మహాత్మనః |
ఋషిభిః పరిగీతాని తాని వక్ష్యామి భూతయే || ౧౯ ||
ఋషిర్నామ్నాం సహస్రస్య వేదవ్యాసో మహామునిః |
ఛన్దోఽనుష్టుప్ తథా దేవో భగవాన్ దేవకీసుతః || ౨౦ ||
అమృతాంశూద్భవో బీజం శక్తిర్దేవకినందనః |
త్రిసామా హృదయం తస్య శాంత్యర్థే వినియుజ్యతే || ౨౧ ||
విష్ణుం జిష్ణుం మహావిష్ణుం ప్రభవిష్ణుం మహేశ్వరమ్ |
అనేకరూప దైత్యాన్తం నమామి పురుషోత్తమమ్ || ౨౨ ||
పూర్వన్యాసః
అస్య శ్రీ విష్ణోర్దివ్య సహస్రనామ స్తోత్ర మహామంత్రస్య ॥
శ్రీ వేదవ్యాసో భగవాన్ ఋషిః ।
అనుష్టుప్ ఛందః ।
శ్రీమహావిష్ణుః పరమాత్మా శ్రీమన్నారాయణో దేవతా ।
అమృతాంశూద్భవో భానురితి బీజమ్ ।
దేవకీనందనః స్రష్టేతి శక్తిః ।
ఉద్భవః, క్షోభణో దేవ ఇతి పరమోమంత్రః ।
శంఖభృన్నందకీ చక్రీతి కీలకమ్ ।
శారంగధన్వా గదాధర ఇత్యస్త్రమ్ ।
రథాంగపాణి రక్షోభ్య ఇతి నేత్రమ్ ।
త్రిసామాసామగః సామేతి కవచమ్ ।
ఆనందం పరబ్రహ్మేతి యోనిః ।
ఋతుస్సుదర్శనః కాల ఇతి దిగ్బంధః ॥
శ్రీవిశ్వరూప ఇతి ధ్యానమ్ ।
శ్రీ మహావిష్ణు ప్రీత్యర్థే సహస్రనామ జపే పారాయణే వినియోగః ।
కరన్యాసః
విశ్వం విష్ణుర్వషట్కార ఇత్యంగుష్ఠాభ్యాం నమః
అమృతాం శూద్భవో భానురితి తర్జనీభ్యాం నమః
బ్రహ్మణ్యో బ్రహ్మకృత్ బ్రహ్మేతి మధ్యమాభ్యాం నమః
సువర్ణబిందు రక్షోభ్య ఇతి అనామికాభ్యాం నమః
నిమిషోఽనిమిషః స్రగ్వీతి కనిష్ఠికాభ్యాం నమః
రథాంగపాణి రక్షోభ్య ఇతి కరతల కరపృష్ఠాభ్యాం నమః
అంగన్యాసః
సువ్రతః సుముఖః సూక్ష్మ ఇతి జ్ఞానాయ హృదయాయ నమః
సహస్రమూర్తిః విశ్వాత్మా ఇతి ఐశ్వర్యాయ శిరసే స్వాహా
సహస్రార్చిః సప్తజిహ్వ ఇతి శక్త్యై శిఖాయై వషట్
త్రిసామా సామగస్సామేతి బలాయ కవచాయ హుం
రథాంగపాణి రక్షోభ్య ఇతి నేత్రాభ్యాం వౌషట్
శాంగధన్వా గదాధర ఇతి వీర్యాయ అస్త్రాయఫట్
ఋతుః సుదర్శనః కాల ఇతి దిగ్భంధః
ధ్యానమ్ |
క్షీరోదన్వత్ప్రదేశే శుచిమణివిలసత్సైకతే మౌక్తికానాం
మాలాక్లుప్తాసనస్థః స్ఫటికమణినిభైర్మౌక్తికైర్మండితాంగః |
శుభ్రైరభ్రైరదభ్రైరుపరివిరచితైర్ముక్తపీయూషవర్షై-
-రానందీ నః పునీయాదరినళినగదాశంఖపాణిర్ముకుందః || ౧ ||
భూః పాదౌ యస్య నాభిర్వియదసురనిలశ్చంద్ర సూర్యౌ చ నేత్రే
కర్ణావాసాః శిరో ద్యౌర్ముఖమపి దహనో యస్య వాస్తేయమబ్ధిః |
అంతఃస్థం యస్య విశ్వం సురనరఖగగోభోగిగంధర్వదైత్యైః
చిత్రం రంరమ్యతే తం త్రిభువనవపుషం విష్ణుమీశం నమామి || ౨ ||
శాంతాకారం భుజగశయనం పద్మనాభం సురేశం
విశ్వాకారం గగనసదృశం మేఘవర్ణం శుభాంగమ్ |
లక్ష్మీకాంతం కమలనయనం యోగిహృద్ధ్యానగమ్యం
వందే విష్ణుం భవభయహరం సర్వలోకైకనాథమ్ || ౩ ||
మేఘశ్యామం పీతకౌశేయవాసం
శ్రీవత్సాంకం కౌస్తుభోద్భాసితాంగమ్ |
పుణ్యోపేతం పుండరీకాయతాక్షం
విష్ణుం వందే సర్వలోకైకనాథమ్ || ౪ ||
[* అధికశ్లోకం –
నమః సమస్తభూతానామాదిభూతాయ భూభృతే |
అనేకరూపరూపాయ విష్ణవే ప్రభవిష్ణవే || ౫ ||
*]
సశంఖచక్రం సకిరీటకుండలం
సపీతవస్త్రం సరసీరుహేక్షణమ్ |
సహారవక్షఃస్థలశోభికౌస్తుభం
నమామి విష్ణుం శిరసా చతుర్భుజమ్ || ౬ ||
[* అధికశ్లోకం –
ఛాయాయాం పారిజాతస్య హేమసింహాసనోపరి
ఆసీనమంబుదశ్యామమాయతాక్షమలంకృతమ్ |
చంద్రాననం చతుర్బాహుం శ్రీవత్సాంకిత వక్షసం
రుక్మిణీ సత్యభామాభ్యాం సహితం కృష్ణమాశ్రయే || ౭ ||
*]
—
హరిః ఓం |
విశ్వం విష్ణుర్వషట్కారో భూతభవ్యభవత్ప్రభుః |
భూతకృద్భూతభృద్భావో భూతాత్మా భూతభావనః || ౧ ||
పూతాత్మా పరమాత్మా చ ముక్తానాం పరమాగతిః |
అవ్యయః పురుషస్సాక్షీ క్షేత్రజ్ఞోఽక్షర ఏవ చ || ౨ ||
యోగో యోగవిదాం నేతా ప్రధానపురుషేశ్వరః |
నారసింహవపుః శ్రీమాన్ కేశవః పురుషోత్తమః || ౩ ||
సర్వశ్శర్వశ్శివస్స్థాణుర్భూతాదిర్నిధిరవ్యయః |
సంభవో భావనో భర్తా ప్రభవః ప్రభురీశ్వరః || ౪ ||
స్వయంభూశ్శంభురాదిత్యః పుష్కరాక్షో మహాస్వనః |
అనాదినిధనో ధాతా విధాతా ధాతురుత్తమః || ౫ ||
అప్రమేయో హృషీకేశః పద్మనాభోఽమరప్రభుః |
విశ్వకర్మా మనుస్త్వష్టా స్థవిష్ఠః స్థవిరో ధ్రువః || ౬ ||
అగ్రాహ్యశ్శాశ్వతః కృష్ణో లోహితాక్షః ప్రతర్దనః |
ప్రభూతస్త్రికకుబ్ధామ పవిత్రం మంగళం పరమ్ || ౭ ||
ఈశానః ప్రాణదః ప్రాణో జ్యేష్ఠః శ్రేష్ఠః ప్రజాపతిః |
హిరణ్యగర్భో భూగర్భో మాధవో మధుసూదనః || ౮ ||
ఈశ్వరో విక్రమీ ధన్వీ మేధావీ విక్రమః క్రమః |
అనుత్తమో దురాధర్షః కృతజ్ఞః కృతిరాత్మవాన్ || ౯ ||
సురేశశ్శరణం శర్మ విశ్వరేతాః ప్రజాభవః |
అహస్సంవత్సరో వ్యాలః ప్రత్యయస్సర్వదర్శనః || ౧౦ ||
అజస్సర్వేశ్వరస్సిద్ధస్సిద్ధిస్సర్వాదిరచ్యుతః |
వృషాకపిరమేయాత్మా సర్వయోగవినిస్సృతః || ౧౧ ||
వసుర్వసుమనాస్సత్యస్సమాత్మా సమ్మితస్సమః |
అమోఘః పుండరీకాక్షో వృషకర్మా వృషాకృతిః || ౧౨ ||
రుద్రో బహుశిరా బభ్రుర్విశ్వయోనిశ్శుచిశ్రవాః |
అమృతశ్శాశ్వతస్స్థాణుర్వరారోహో మహాతపాః || ౧౩ ||
సర్వగస్సర్వవిద్భానుర్విష్వక్సేనో జనార్దనః |
వేదో వేదవిదవ్యంగో వేదాంగో వేదవిత్కవిః || ౧౪ ||
లోకాధ్యక్షస్సురాధ్యక్షో ధర్మాధ్యక్షః కృతాకృతః |
చతురాత్మా చతుర్వ్యూహశ్చతుర్దంష్ట్రశ్చతుర్భుజః || ౧౫ ||
భ్రాజిష్ణుర్భోజనం భోక్తా సహిష్ణుర్జగదాదిజః |
అనఘో విజయో జేతా విశ్వయోనిః పునర్వసుః || ౧౬ ||
ఉపేన్ద్రో వామనః ప్రాంశురమోఘశ్శుచిరూర్జితః |
అతీన్ద్రస్సంగ్రహస్సర్గో ధృతాత్మా నియమో యమః || ౧౭ ||
వేద్యో వైద్యస్సదాయోగీ వీరహా మాధవో మధుః |
అతీన్ద్రియో మహామాయో మహోత్సాహో మహాబలః || ౧౮ ||
మహాబుద్ధిర్మహావీర్యో మహాశక్తిర్మహాద్యుతిః |
అనిర్దేశ్యవపుః శ్రీమానమేయాత్మా మహాద్రిధృత్ || ౧౯ ||
మహేష్వాసో మహీభర్తా శ్రీనివాసస్సతాం‍గతిః |
అనిరుద్ధస్సురానందో గోవిందో గోవిదాం‍పతిః || ౨౦ ||
మరీచిర్దమనో హంసస్సుపర్ణో భుజగోత్తమః |
హిరణ్యనాభస్సుతపాః పద్మనాభః ప్రజాపతిః || ౨౧ ||
అమృత్యుస్సర్వదృక్సింహస్సంధాతా సంధిమాన్ స్థిరః |
అజో దుర్మర్షణశ్శాస్తా విశ్రుతాత్మా సురారిహా || ౨౨ ||
గురుర్గురుతమో ధామ సత్యస్సత్యపరాక్రమః |
నిమిషోఽనిమిషస్స్రగ్వీ వాచస్పతిరుదారధీః || ౨౩ ||
అగ్రణీర్గ్రామణీః శ్రీమాన్న్యాయో నేతా సమీరణః |
సహస్రమూర్ధా విశ్వాత్మా సహస్రాక్షస్సహస్రపాత్ || ౨౪ ||
ఆవర్తనో నివృత్తాత్మా సంవృతస్సంప్రమర్దనః |
అహస్సంవర్తకో వహ్నిరనిలో ధరణీధరః || ౨౫ ||
సుప్రసాదః ప్రసన్నాత్మా విశ్వసృడ్విశ్వభుగ్విభుః |
సత్కర్తా సత్కృతస్సాధుర్జహ్నుర్నారాయణో నరః || ౨౬ ||
అసంఖ్యేయోఽప్రమేయాత్మా విశిష్టశ్శిష్టకృచ్ఛుచిః |
సిద్ధార్థస్సిద్ధసంకల్పస్సిద్ధిదస్సిద్ధిసాధనః || ౨౭ ||
వృషాహీ వృషభో విష్ణుర్వృషపర్వా వృషోదరః |
వర్ధనో వర్ధమానశ్చ వివిక్తః శ్రుతిసాగరః || ౨౮ ||
సుభుజో దుర్ధరో వాగ్మీ మహేన్ద్రో వసుదో వసుః |
నైకరూపో బృహద్రూపః శిపివిష్టః ప్రకాశనః || ౨౯ ||
ఓజస్తేజో ద్యుతిధరః ప్రకాశాత్మా ప్రతాపనః |
ఋద్ధస్స్పష్టాక్షరో మంత్రశ్చంద్రాంశుర్భాస్కరద్యుతిః || ౩౦ ||
అమృతాంశూద్భవో భానుః శశబిందుస్సురేశ్వరః |
ఔషధం జగతస్సేతుస్సత్యధర్మపరాక్రమః || ౩౧ ||
భూతభవ్యభవన్నాథః పవనః పావనోఽనలః |
కామహా కామకృత్కాన్తః కామః కామప్రదః ప్రభుః || ౩౨ ||
యుగాదికృద్యుగావర్తో నైకమాయో మహాశనః |
అదృశ్యో వ్యక్తరూపశ్చ సహస్రజిదనన్తజిత్ || ౩౩ ||
ఇష్టోఽవిశిష్టశ్శిష్టేష్టః శిఖండీ నహుషో వృషః |
క్రోధహా క్రోధకృత్కర్తా విశ్వబాహుర్మహీధరః || ౩౪ ||
అచ్యుతః ప్రథితః ప్రాణః ప్రాణదో వాసవానుజః |
అపాంనిధిరధిష్ఠానమప్రమత్తః ప్రతిష్ఠితః || ౩౫ ||
స్కందః స్కందధరో ధుర్యో వరదో వాయువాహనః |
వాసుదేవో బృహద్భానురాదిదేవః పురన్దరః || ౩౬ ||
అశోకస్తారణస్తారః శూరశ్శౌరిర్జనేశ్వరః |
అనుకూలశ్శతావర్తః పద్మీ పద్మనిభేక్షణః || ౩౭ ||
పద్మనాభోఽరవిందాక్షః పద్మగర్భశ్శరీరభృత్ |
మహర్ధిరృద్ధో వృద్ధాత్మా మహాక్షో గరుడధ్వజః || ౩౮ ||
అతులశ్శరభో భీమస్సమయజ్ఞో హవిర్హరిః |
సర్వలక్షణలక్షణ్యో లక్ష్మీవాన్ సమితింజయః || ౩౯ ||
విక్షరో రోహితో మార్గో హేతుర్దామోదరస్సహః |
మహీధరో మహాభాగో వేగవానమితాశనః || ౪౦ ||
ఉద్భవః క్షోభణో దేవః శ్రీగర్భః పరమేశ్వరః |
కరణం కారణం కర్తా వికర్తా గహనో గుహః || ౪౧ ||
వ్యవసాయో వ్యవస్థానః సంస్థానః స్థానదో ధ్రువః |
పరర్ధిః పరమస్పష్టస్తుష్టః పుష్టశ్శుభేక్షణః || ౪౨ ||
రామో విరామో విరజో మార్గో నేయో నయోఽనయః |
వీరశ్శక్తిమతాం శ్రేష్ఠో ధర్మో ధర్మవిదుత్తమః || ౪౩ ||
వైకుంఠః పురుషః ప్రాణః ప్రాణదః ప్రణవః పృథుః |
హిరణ్యగర్భశ్శత్రుఘ్నో వ్యాప్తో వాయురధోక్షజః || ౪౪ ||
ఋతుస్సుదర్శనః కాలః పరమేష్ఠీ పరిగ్రహః |
ఉగ్రస్సంవత్సరో దక్షో విశ్రామో విశ్వదక్షిణః || ౪౫ ||
విస్తారస్స్థావరస్థాణుః ప్రమాణం బీజమవ్యయమ్ |
అర్థోఽనర్థో మహాకోశో మహాభోగో మహాధనః || ౪౬ ||
అనిర్విణ్ణస్స్థవిష్ఠో భూర్ధర్మయూపో మహామఖః |
నక్షత్రనేమిర్నక్షత్రీ క్షమః క్షామస్సమీహనః || ౪౭ ||
యజ్ఞ ఇజ్యో మహేజ్యశ్చ క్రతుస్సత్రం సతాం‍గతిః |
సర్వదర్శీ విముక్తాత్మా సర్వజ్ఞో జ్ఞానముత్తమమ్ || ౪౮ ||
సువ్రతస్సుముఖస్సూక్ష్మః సుఘోషస్సుఖదస్సుహృత్ |
మనోహరో జితక్రోధో వీరబాహుర్విదారణః || ౪౯ ||
స్వాపనస్స్వవశో వ్యాపీ నైకాత్మా నైకకర్మకృత్ |
వత్సరో వత్సలో వత్సీ రత్నగర్భో ధనేశ్వరః || ౫౦ ||
ధర్మగుబ్ధర్మకృద్ధర్మీ సదసత్క్షరమక్షరమ్ | [సదక్షరమసత్క్షరమ్]
అవిజ్ఞాతా సహస్రాం‍శుర్విధాతా కృతలక్షణః || ౫౧ ||
గభస్తినేమిస్సత్త్వస్థస్సింహో భూతమహేశ్వరః |
ఆదిదేవో మహాదేవో దేవేశో దేవభృద్గురుః || ౫౨ ||
ఉత్తరో గోపతిర్గోప్తా జ్ఞానగమ్యః పురాతనః |
శరీరభూతభృద్భోక్తా కపీన్ద్రో భూరిదక్షిణః || ౫౩ ||
సోమపోఽమృతపస్సోమః పురుజిత్పురుసత్తమః |
వినయో జయస్సత్యసంధో దాశార్హస్సాత్త్వతాంపతిః || ౫౪ ||
జీవో వినయితా సాక్షీ ముకుందోఽమితవిక్రమః |
అంభోనిధిరనంతాత్మా మహోదధిశయోఽన్తకః || ౫౫ ||
అజో మహార్హస్స్వాభావ్యో జితామిత్రః ప్రమోదనః |
ఆనందో నందనో నందస్సత్యధర్మా త్రివిక్రమః || ౫౬ ||
మహర్షిః కపిలాచార్యః కృతజ్ఞో మేదినీపతిః |
త్రిపదస్త్రిదశాధ్యక్షో మహాశృంగః కృతాంతకృత్ || ౫౭ ||
మహావరాహో గోవిందస్సుషేణః కనకాంగదీ |
గుహ్యో గభీరో గహనో గుప్తశ్చక్రగదాధరః || ౫౮ ||
వేధాస్స్వాంగోఽజితః కృష్ణో దృఢస్సంకర్షణోఽచ్యుతః |
వరుణో వారుణో వృక్షః పుష్కరాక్షో మహామనాః || ౫౯ ||
భగవాన్ భగహాఽఽనందీ వనమాలీ హలాయుధః |
ఆదిత్యో జ్యోతిరాదిత్యస్సహిష్ణుర్గతిసత్తమః || ౬౦ ||
సుధన్వా ఖండపరశుర్దారుణో ద్రవిణప్రదః |
దివిస్పృక్సర్వదృగ్వ్యాసో వాచస్పతిరయోనిజః || ౬౧ ||
త్రిసామా సామగస్సామ నిర్వాణం భేషజం భిషక్ |
సన్న్యాసకృచ్ఛమశ్శాంతో నిష్ఠా శాంతిః పరాయణమ్ || ౬౨ ||
శుభాంగశ్శాంతిదస్స్రష్టా కుముదః కువలేశయః |
గోహితో గోపతిర్గోప్తా వృషభాక్షో వృషప్రియః || ౬౩ ||
అనివర్తీ నివృత్తాత్మా సంక్షేప్తా క్షేమకృచ్ఛివః |
శ్రీవత్సవక్షాః శ్రీవాసః శ్రీపతిః శ్రీమతాంవరః || ౬౪ ||
శ్రీదః శ్రీశః శ్రీనివాసః శ్రీనిధిః శ్రీవిభావనః |
శ్రీధరః శ్రీకరః శ్రేయః శ్రీమాన్ లోకత్రయాశ్రయః || ౬౫ ||
స్వక్షస్స్వంగశ్శతానందో నందిర్జ్యోతిర్గణేశ్వరః |
విజితాత్మా విధేయాత్మా సత్కీర్తిశ్ఛిన్నసంశయః || ౬౬ ||
ఉదీర్ణస్సర్వతశ్చక్షురనీశశ్శాశ్వతస్థిరః |
భూశయో భూషణో భూతిర్విశోకశ్శోకనాశనః || ౬౭ ||
అర్చిష్మానర్చితః కుంభో విశుద్ధాత్మా విశోధనః |
అనిరుద్ధోఽప్రతిరథః ప్రద్యుమ్నోఽమితవిక్రమః || ౬౮ ||
కాలనేమినిహా వీరశ్శౌరిశ్శూరజనేశ్వరః |
త్రిలోకాత్మా త్రిలోకేశః కేశవః కేశిహా హరిః || ౬౯ ||
కామదేవః కామపాలః కామీ కాంతః కృతాగమః |
అనిర్దేశ్యవపుర్విష్ణుర్వీరోఽనంతో ధనంజయః || ౭౦ ||
బ్రహ్మణ్యో బ్రహ్మకృద్బ్రహ్మా బ్రహ్మ బ్రహ్మవివర్ధనః |
బ్రహ్మవిద్బ్రాహ్మణో బ్రహ్మీ బ్రహ్మజ్ఞో బ్రాహ్మణప్రియః || ౭౧ ||
మహాక్రమో మహాకర్మా మహాతేజా మహోరగః |
మహాక్రతుర్మహాయజ్వా మహాయజ్ఞో మహాహవిః || ౭౨ ||
స్తవ్యస్స్తవప్రియస్స్తోత్రం స్తుతిస్స్తోతా రణప్రియః |
పూర్ణః పూరయితా పుణ్యః పుణ్యకీర్తిరనామయః || ౭౩ ||
మనోజవస్తీర్థకరో వసురేతా వసుప్రదః |
వసుప్రదో వాసుదేవో వసుర్వసుమనా హవిః || ౭౪ ||
సద్గతిస్సత్కృతిస్సత్తా సద్భూతిస్సత్పరాయణః |
శూరసేనో యదుశ్రేష్ఠస్సన్నివాసస్సుయామునః || ౭౫ ||
భూతావాసో వాసుదేవః సర్వాసునిలయోఽనలః |
దర్పహా దర్పదోఽదృప్తో దుర్ధరోఽథాపరాజితః || ౭౬ ||
విశ్వమూర్తిర్మహామూర్తిర్దీప్తమూర్తిరమూర్తిమాన్ |
అనేకమూర్తిరవ్యక్తశ్శతమూర్తిశ్శతాననః || ౭౭ ||
ఏకో నైకస్స్తవః కః కిం యత్తత్పదమనుత్తమమ్ |
లోకబంధుర్లోకనాథో మాధవో భక్తవత్సలః || ౭౮ ||
సువర్ణవర్ణో హేమాంగో వరాంగశ్చందనాంగదీ |
వీరహా విషమశ్శూన్యో ఘృతాశీరచలశ్చలః || ౭౯ ||
అమానీ మానదో మాన్యో లోకస్వామీ త్రిలోకధృత్ |
సుమేధా మేధజో ధన్యస్సత్యమేధా ధరాధరః || ౮౦ ||
తేజోవృషో ద్యుతిధరస్సర్వశస్త్రభృతాం వరః |
ప్రగ్రహో నిగ్రహో వ్యగ్రో నైకశృంగో గదాగ్రజః || ౮౧ ||
చతుర్మూర్తిశ్చతుర్బాహుశ్చతుర్వ్యూహశ్చతుర్గతిః |
చతురాత్మా చతుర్భావశ్చతుర్వేదవిదేకపాత్ || ౮౨ ||
సమావర్తోఽనివృత్తాత్మా దుర్జయో దురతిక్రమః |
దుర్లభో దుర్గమో దుర్గో దురావాసో దురారిహా || ౮౩ ||
శుభాంగో లోకసారంగస్సుతంతుస్తంతువర్ధనః |
ఇంద్రకర్మా మహాకర్మా కృతకర్మా కృతాగమః || ౮౪ ||
ఉద్భవస్సుందరస్సుందో రత్ననాభస్సులోచనః |
అర్కో వాజసనశ్శృంగీ జయంతస్సర్వవిజ్జయీ || ౮౫ ||
సువర్ణబిందురక్షోభ్యస్సర్వవాగీశ్వరేశ్వరః |
మహాహ్రదో మహాగర్తో మహాభూతో మహానిధిః || ౮౬ ||
కుముదః కుందరః కుందః పర్జన్యః పావనోఽనిలః |
అమృతాంశోఽమృతవపుస్సర్వజ్ఞస్సర్వతోముఖః || ౮౭ ||
సులభస్సువ్రతస్సిద్ధః శత్రుజిచ్ఛత్రుతాపనః |
న్యగ్రోధోదుంబరోఽశ్వత్థశ్చాణూరాంధ్రనిషూదనః || ౮౮ ||
సహస్రార్చిస్సప్తజిహ్వస్సప్తైధాస్సప్తవాహనః |
అమూర్తిరనఘోఽచిన్త్యో భయకృద్భయనాశనః || ౮౯ ||
అణుర్బృహత్కృశః స్థూలో గుణభృన్నిర్గుణో మహాన్ |
అధృతః స్వధృతస్స్వాస్థ్యః ప్రాగ్వంశో వంశవర్ధనః || ౯౦ ||
భారభృత్కథితో యోగీ యోగీశస్సర్వకామదః |
ఆశ్రమః శ్రమణః క్షామః సుపర్ణో వాయువాహనః || ౯౧ ||
ధనుర్ధరో ధనుర్వేదో దండో దమయితా దమః |
అపరాజితస్సర్వసహో నియంతా నియమో యమః || ౯౨ ||
సత్త్వవాన్ సాత్త్వికస్సత్యస్సత్యధర్మపరాయణః |
అభిప్రాయః ప్రియార్హోఽర్హః ప్రియకృత్ప్రీతివర్ధనః || ౯౩ ||
విహాయసగతిర్జ్యోతిస్సురుచిర్హుతభుగ్విభుః |
రవిర్విలోచనస్సూర్యస్సవితా రవిలోచనః || ౯౪ ||
అనంతో హుతభుగ్భోక్తా సుఖదో నైకజోఽగ్రజః |
అనిర్విణ్ణస్సదామర్షీ లోకాధిష్ఠానమద్భుతః || ౯౫ ||
సనాత్సనాతనతమః కపిలః కపిరవ్యయః |
స్వస్తిదస్స్వస్తికృత్స్వస్తి స్వస్తిభుక్స్వస్తిదక్షిణః || ౯౬ ||
అరౌద్రః కుండలీ చక్రీ విక్రమ్యూర్జితశాసనః |
శబ్దాతిగశ్శబ్దసహః శిశిరశ్శర్వరీకరః || ౯౭ ||
అక్రూరః పేశలో దక్షో దక్షిణః క్షమిణాం‍వరః |
విద్వత్తమో వీతభయః పుణ్యశ్రవణకీర్తనః || ౯౮ ||
ఉత్తారణో దుష్కృతిహా పుణ్యో దుస్స్వప్ననాశనః |
వీరహా రక్షణస్సన్తో జీవనం పర్యవస్థితః || ౯౯ ||
అనంతరూపోఽనంతశ్రీర్జితమన్యుర్భయాపహః |
చతురశ్రో గభీరాత్మా విదిశో వ్యాదిశో దిశః || ౧౦౦ ||
అనాదిర్భూర్భువో లక్ష్మీస్సువీరో రుచిరాంగదః |
జననో జనజన్మాదిర్భీమో భీమపరాక్రమః || ౧౦౧ ||
ఆధారనిలయో ధాతా పుష్పహాసః ప్రజాగరః |
ఊర్ధ్వగస్సత్పథాచారః ప్రాణదః ప్రణవః పణః || ౧౦౨ ||
ప్రమాణం ప్రాణనిలయః ప్రాణభృత్ప్రాణజీవనః |
తత్త్వం తత్త్వవిదేకాత్మా జన్మమృత్యుజరాతిగః || ౧౦౩ ||
భూర్భువస్స్వస్తరుస్తారస్సవితా ప్రపితామహః |
యజ్ఞో యజ్ఞపతిర్యజ్వా యజ్ఞాంగో యజ్ఞవాహనః || ౧౦౪ ||
యజ్ఞభృద్యజ్ఞకృద్యజ్ఞీ యజ్ఞభుగ్యజ్ఞసాధనః |
యజ్ఞాన్తకృద్యజ్ఞగుహ్యమన్నమన్నాద ఏవ చ || ౧౦౫ ||
ఆత్మయోనిస్స్వయంజాతో వైఖానస్సామగాయనః |
దేవకీనందనస్స్రష్టా క్షితీశః పాపనాశనః || ౧౦౬ ||
శంఖభృన్నందకీ చక్రీ శార్‍ఙ్గధన్వా గదాధరః |
రథాంగపాణిరక్షోభ్యస్సర్వప్రహరణాయుధః || ౧౦౭ ||
శ్రీసర్వప్రహరణాయుధ ఓం నమ ఇతి |
వనమాలీ గదీ శార్‍ఙ్గీ శంఖీ చక్రీ చ నందకీ |
శ్రీమాన్నారాయణో విష్ణుర్వాసుదేవోఽభిరక్షతు || ౧౦౮ ||
[** శ్రీ వాసుదేవోఽభిరక్షతు ఓం నమ ఇతి | **]
|| ఉత్తరపీఠికా ||
శ్రీ భీష్మ ఉవాచ – ఫలశ్రుతిః
ఇతీదం కీర్తనీయస్య కేశవస్య మహాత్మనః |
నామ్నాం సహస్రం దివ్యానామశేషేణ ప్రకీర్తితమ్ || ౧ ||
య ఇదం శృణుయాన్నిత్యం యశ్చాపి పరికీర్తయేత్ |
నాఽశుభం ప్రాప్నుయాత్కించిత్సోఽముత్రేహ చ మానవః || ౨ ||
వేదాంతగో బ్రాహ్మణస్స్యాత్ క్షత్రియో విజయీ భవేత్ |
వైశ్యో ధనసమృద్ధస్స్యాచ్ఛూద్రస్సుఖమవాప్నుయాత్ || ౩ ||
ధర్మార్థీ ప్రాప్నుయాద్ధర్మమర్థార్థీ చార్థమాప్నుయాత్ |
కామానవాప్నుయాత్కామీ ప్రజార్థీ చాప్నుయాత్ప్రజాః || ౪ ||
భక్తిమాన్ యస్సదోత్థాయ శుచిస్తద్గతమానసః |
సహస్రం వాసుదేవస్య నామ్నామేతత్ప్రకీర్తయేత్ || ౫ ||
యశః ప్రాప్నోతి విపులం యాతి ప్రాధాన్యమేవ చ |
అచలాం శ్రియమాప్నోతి శ్రేయః ప్రాప్నోత్యనుత్తమమ్ || ౬ ||
న భయం క్వచిదాప్నోతి వీర్యం తేజశ్చ విన్దతి |
భవత్యరోగో ద్యుతిమాన్బలరూపగుణాన్వితః || ౭ ||
రోగార్తో ముచ్యతే రోగాద్బద్ధో ముచ్యేత బంధనాత్ |
భయాన్ముచ్యేత భీతస్తు ముచ్యేతాపన్న ఆపదః || ౮ ||
దుర్గాణ్యతితరత్యాశు పురుషః పురుషోత్తమమ్ |
స్తువన్నామసహస్రేణ నిత్యం భక్తిసమన్వితః || ౯ ||
వాసుదేవాశ్రయో మర్త్యో వాసుదేవపరాయణః |
సర్వపాపవిశుద్ధాత్మా యాతి బ్రహ్మ సనాతనమ్ || ౧౦ ||
న వాసుదేవభక్తానామశుభం విద్యతే క్వచిత్ |
జన్మమృత్యుజరావ్యాధిభయం నైవోపజాయతే || ౧౧ ||
ఇమం స్తవమధీయానః శ్రద్ధాభక్తిసమన్వితః |
యుజ్యేతాత్మా సుఖక్షాన్తి శ్రీధృతిస్మృతికీర్తిభిః || ౧౨ ||
న క్రోధో న చ మాత్సర్యం న లోభో నాశుభామతిః |
భవన్తి కృత పుణ్యానాం భక్తానాం పురుషోత్తమే || ౧౩ ||
ద్యౌస్సచంద్రార్కనక్షత్రం ఖం దిశో భూర్మహోదధిః |
వాసుదేవస్య వీర్యేణ విధృతాని మహాత్మనః || ౧౪ ||
స సురాసురగంధర్వం సయక్షోరగరాక్షసమ్ |
జగద్వశే వర్తతేదం కృష్ణస్య సచరాచరమ్ || ౧౫ ||
ఇంద్రియాణి మనో బుద్ధిస్సత్త్వం తేజో బలం ధృతిః |
వాసుదేవాత్మకాన్యాహుః క్షేత్రం క్షేత్రజ్ఞ ఏవ చ || ౧౬ ||
సర్వాగమానామాచారః ప్రథమం పరికల్పితః |
ఆచారప్రభవో ధర్మో ధర్మస్య ప్రభురచ్యుతః || ౧౭ ||
ఋషయః పితరో దేవా మహాభూతాని ధాతవః |
జంగమాజంగమం చేదం జగన్నారాయణోద్భవమ్ || ౧౮ ||
యోగో జ్ఞానం తథా సాంఖ్యం విద్యాశ్శిల్పాది కర్మ చ |
వేదాశ్శాస్త్రాణి విజ్ఞానమేతత్సర్వం జనార్దనాత్ || ౧౯ ||
ఏకో విష్ణుర్మహద్భూతం పృథగ్భూతాన్యనేకశః |
త్రీన్లోకాన్వ్యాప్య భూతాత్మా భుంక్తే విశ్వభుగవ్యయః || ౨౦ ||
ఇమం స్తవం భగవతో విష్ణోర్వ్యాసేన కీర్తితమ్ |
పఠేద్య ఇచ్ఛేత్పురుషః శ్రేయః ప్రాప్తుం సుఖాని చ || ౨౧ ||
విశ్వేశ్వరమజం దేవం జగతః ప్రభుమవ్యయమ్ |
భజంతి యే పుష్కరాక్షం న తే యాంతి పరాభవమ్ || ౨౨ ||
న తే యాంతి పరాభవమ్ ఓం నమ ఇతి |
అర్జున ఉవాచ |
పద్మపత్రవిశాలాక్ష పద్మనాభ సురోత్తమ |
భక్తానామనురక్తానాం త్రాతా భవ జనార్దన || ౨౩ ||
శ్రీ భగవానువాచ |
యో మాం నామసహస్రేణ స్తోతుమిచ్ఛతి పాండవ |
సోఽహమేకేన శ్లోకేన స్తుత ఏవ న సంశయః || ౨౪ ||
స్తుత ఏవ న సంశయ ఓం నమ ఇతి |
వ్యాస ఉవాచ |
వాసనాద్వాసుదేవస్య వాసితం తే జగత్త్రయమ్ |
సర్వభూతనివాసోఽసి వాసుదేవ నమోఽస్తు తే || ౨౫ ||
శ్రీ వాసుదేవ నమోఽస్తుత ఓం నమ ఇతి |
పార్వత్యువాచ |
కేనోపాయేన లఘునా విష్ణోర్నామసహస్రకమ్ |
పఠ్యతే పండితైర్నిత్యం శ్రోతుమిచ్ఛామ్యహం ప్రభో || ౨౬ ||
ఈశ్వర ఉవాచ |
శ్రీరామ రామ రామేతి రమే రామే మనోరమే |
సహస్రనామ తత్తుల్యం రామ నామ వరాననే || ౨౭ ||
శ్రీరామనామ వరానన ఓం నమ ఇతి |
బ్రహ్మోవాచ |
నమోఽస్త్వనంతాయ సహస్రమూర్తయే
సహస్రపాదాక్షిశిరోరుబాహవే |
సహస్రనామ్నే పురుషాయ శాశ్వతే
సహస్రకోటీయుగధారిణే నమః || ౨౮ ||
సహస్రకోటీయుగధారిణే ఓం నమ ఇతి |
సంజయ ఉవాచ |
యత్ర యోగేశ్వరః కృష్ణో యత్ర పార్థో ధనుర్ధరః |
తత్ర శ్రీర్విజయో భూతిర్ధ్రువా నీతిర్మతిర్మమ || ౨౯ ||
శ్రీ భగవానువాచ |
అనన్యాశ్చింతయంతో మాం యే జనాః పర్యుపాసతే |
తేషాం నిత్యాభియుక్తానాం యోగక్షేమం వహామ్యహమ్ || ౩౦ ||
పరిత్రాణాయ సాధూనాం వినాశాయ చ దుష్కృతామ్ |
ధర్మసంస్థాపనార్థాయ సంభవామి యుగే యుగే || ౩౧ ||
ఆర్తా విషణ్ణాశ్శిథిలాశ్చ భీతాః
ఘోరేషు చ వ్యాధిషు వర్తమానాః |
సంకీర్త్య నారాయణశబ్దమాత్రం
విముక్తదుఃఖాస్సుఖినో భవంతి || ౩౨ ||
[** అధికశ్లోకాః –
యదక్షర పదభ్రష్టం మాత్రాహీనం తు యద్భవేత్ |
తత్సర్వం క్షమ్యతాం దేవ నారాయణ నమోఽస్తు తే ||
కాయేన వాచా మనసేంద్రియైర్వా
బుద్ధ్యాత్మనా వా ప్రకృతేస్స్వభావాత్ |
కరోమి యద్యత్సకలం పరస్మై
నారాయణాయేతి సమర్పయామి ||
**]
ఇతి శ్రీమహాభారతే శతసహస్రికాయాం సంహితాయాం వైయాసిక్యాం అనుశాసనపర్వాంతర్గత అనుశాసనికపర్వణి మోక్షధర్మే భీష్మ యుధిష్ఠిర సంవాదే శ్రీ విష్ణోర్దివ్యసహస్రనామస్తోత్రం నామ ఏకోనపంచాశదధికశతతమోఽధ్యాయః |
ఇతి శ్రీవిష్ణుసహస్రనామ స్తోత్రమ్ ||
పూర్వ కరన్యాసః |
ఓం విశ్వం విష్ణుర్వషట్కారః ఇత్యంగుష్ఠాభ్యాం నమః |
ఓం అమృతాంశూద్భవో భానుః ఇతి తర్జనీభ్యాం నమః |
ఓం బ్రహ్మణ్యో బ్రహ్మకృత్ బ్రహ్మ ఇతి మధ్యమాభ్యాం నమః |
ఓం సువర్ణబిందు రక్షోభ్యః ఇతి అనామికాభ్యాం నమః |
ఓం నిమిషోఽనిమిషః స్రగ్వీ ఇతి కనిష్ఠికాభ్యాం నమః |
ఓం రథాంగపాణి రక్షోభ్యః ఇతి కరతల కరపృష్ఠాభ్యాం నమః |
పూర్వ అంగన్యాసః |
ఓం విశ్వం విష్ణుర్వషట్కారః ఇతి జ్ఞానాయ హృదయాయ నమః |
ఓం అమృతాంశూద్భవో భానుః ఇతి ఐశ్వర్యాయ శిరసే స్వాహా |
ఓం బ్రహ్మణ్యో బ్రహ్మకృత్ బ్రహ్మ ఇతి శక్త్యై శిఖాయై వషట్ |
ఓం సువర్ణబిందు రక్షోభ్యః ఇతి బలాయ కవచాయ హుం |
ఓం నిమిషోఽనిమిషః స్రగ్వీ ఇతి నేత్రత్రయాయ వౌషట్ |
ఓం రథాంగపాణి రక్షోభ్యః ఇతి వీర్యాయ అస్త్రాయ ఫట్ |
ఓం సర్వప్రహరణాయుధ ఓం నమ ఇతి దిగ్భంధః |
ఉత్తర కరన్యాసః |
ఓం విశ్వం విష్ణుర్వషట్కారః ఇత్యంగుష్ఠాభ్యాం నమః |
ఓం అమృతాంశూద్భవో భానుః ఇతి తర్జనీభ్యాం నమః |
ఓం బ్రహ్మణ్యో బ్రహ్మకృత్ బ్రహ్మ ఇతి మధ్యమాభ్యాం నమః |
ఓం సువర్ణబిందు రక్షోభ్యః ఇతి అనామికాభ్యాం నమః |
ఓం నిమిషోఽనిమిషః స్రగ్వీ ఇతి కనిష్ఠికాభ్యాం నమః |
ఓం రథాంగపాణి రక్షోభ్యః ఇతి కరతల కరపృష్ఠాభ్యాం నమః |
ఉత్తర అంగన్యాసః |
ఓం విశ్వం విష్ణుర్వషట్కారః ఇతి జ్ఞానాయ హృదయాయ నమః |
ఓం అమృతాంశూద్భవో భానుః ఇతి ఐశ్వర్యాయ శిరసే స్వాహా |
ఓం బ్రహ్మణ్యో బ్రహ్మకృత్ బ్రహ్మ ఇతి శక్త్యై శిఖాయై వషట్ |
ఓం సువర్ణబిందు రక్షోభ్యః ఇతి బలాయ కవచాయ హుం |
ఓం నిమిషోఽనిమిషః స్రగ్వీ ఇతి నేత్రత్రయాయ వౌషట్ |
ఓం రథాంగపాణి రక్షోభ్యః ఇతి వీర్యాయ అస్త్రాయ ఫట్ |
ఓం సర్వప్రహరణాయుధ ఓం నమ ఇతి దిగ్విమోకః |
Vishnusahasranamam Lyrics in Telugu – విష్ణుసహస్రనామం లిరిక్స్ ఇన్ తెలుగు | Devotional Stotras
విష్ణు సహస్ర నామాలు: మహా విష్ణువు వెయ్యి పేర్లు-1-1000 | Vishnu Sahasranamam Telugu: Thousand names of Lord Vishnu in Telugu
1) విశ్వం – మనకు గోచరమగు దృశ్యమాన జగత్తంతయు తానైన వాడు.
2) విష్ణు: – విశ్వమంతయు వ్యాపించి ఉన్నవాడు.
3) వషట్కార: – వేద స్వరూపుడు.
4) భూత భవ్య భవత్ ప్రభు: – భూత భవిష్యత్ వర్త మానము లందలి సర్వమునకు ప్రభువైన వాడు.
5) భూత కృద్ – భూతములను సృష్టించిన వాడు.
6) భూత భృత్ – జీవులందరిని పోషించు వాడు.
7) భావ: – సమస్త చరాచర ప్రపంచమంతయు తానే వ్యాపించిన వాడు.
8) భూతాత్మా – సర్వ జీవ కోటి యందు అంతర్యామిగ ఉండువాడు.
9) భూత భావన: – జీవులు పుట్టి పెరుగుటకు కారణమైన వాడు.
10) పూతాత్మా – పవిత్రాత్ముడు.
11) పరమాత్మ – నిత్య శుద్ధ బుద్ధ ముక్త స్వరూపమై కార్య కారణముల కంటే విలక్షణమైన వాడు.
12) ముక్తానాం పరమాగతి: – ముక్త పురుషులకు పరమ గమ్యమైన వాడు.
13) అవ్యయ: – వినాశము కానివాడు. వినాశము లేని వాడు.
14) పురుష: – నవద్వారములు కలిగిన పురములో ఉండువాడు.
15) సాక్షీ – చక్కగా సమస్తమును దర్శించువాడు.
16) క్షేత్రజ్ఞ: – శరీరములో జరుగు క్రియలన్నింటిని గ్రహించువాడు.
17) అక్షర: – నాశరహితుడు.
18) యోగ: – యోగము చే పొందదగిన వాడు.
19) యోగ విదాంనేతా – యోగ విదులకు ప్రభువైన వాడు.
20) ప్రధాన పురుషేశ్వర: – ప్రకృతి పురుషులకు అధినేత.
21) నారసింహవపు: – నరుని సింహమును బోలిన అవయువములు గల వాడు.
22) శ్రీమాన్ – సదా లక్ష్మీ దేవితో కూడి యుండువాడు.
23) కేశవ: – కేశి యనెడి అసురుని వధించిన వాడు.
24) పురుషోత్తమ: – పురుషులందరిలోను ఉత్తముడు.
25) సర్వ: – సమస్తమును తానై అయినవాడు.
26) శర్వ: – సకల జీవులను సంహరింప జేయువాడు.
27) శివ: – శాశ్వతుడు.
28) స్థాణు: – స్థిరమైనవాడు.
29) భూతాది: – భూతములకు ఆదికారణమైన వాడు.
30) అవ్యయనిధి: – నశించని ఐశ్వర్యము గల వాడు.
31) సంభవ: – వివిధ అవతారములను ఎత్తినవాడు.
32) భావన: – సర్వ జీవులకు సమస్త ఫలముల నొసగువాడు.
33) భర్తా: – సకలములను కనిపెట్టి, పోషించువాడు. సకలమును భరించువాడు.
34) ప్రభవ: – పంచభూతములకు, దేశకాలాదులకు మూలమైనవాడు.
35) ప్రభు: – సర్వశక్తి సమన్వితమైనవాడు.
36) ఈశ్వర: – ఒకరి సహాయములేకనే సమస్త కార్యములు నెరవేర్చగల్గిన వాడు.
37) స్వయంభూ: – తనంతట తానే ఉద్భవించిన వాడు.
38) శంభు: – సర్వశ్రేయములకు మూలపురుషుడు.
39) ఆదిత్య: – సూర్యుని యందు స్వర్ణకాంతితో ప్రకాశించువాడు.
40) పుష్కరాక్ష: – పద్మముల వంటి కన్నులు గలవాడు.
41) మహాస్వన: – గొప్పదియగు వేదరూప నాదము గలవాడు.
42) అనాదినిధన: – ఆద్యంతములు లేని వాడు.
43) ధాతా – నామరూపాత్మకమైన ఈ జగత్తునకు అద్వితీయుడై ఆధారమై యున్నవాడు.
44) విధాతా – కర్మఫలముల నందించువాడు.
45) ధాతురుత్తమ: – సర్వ ధాతువులలో ఉత్తమమైన చిద్రూప ధాతువు తానైనవాడు.
46) అప్రమేయ: – ఏ విధమైన ప్రమాణములకు అందనివాడు.
47) హృషీకేశ: – ఇంద్రియములకు ప్రభువు.
48) పద్మనాభ: – నాభియందు పద్మము గలవాడు.
49) అమరప్రభు: – దేవతలకు ప్రభువైనవాడు.
50) విశ్వకర్మా – విశ్వరచన చేయగల్గినవాడు.
51) మను: – మననము (ఆలోచన) చేయువాడు.
52) త్వష్టా – ప్రళయకాలమున సమస్త భూతములను కృశింపజేసి నశింపజేయువాడు.
53) స్థవిష్ఠ: – అతిశయ స్థూలమైన వాడు.
54) స్థవిరోధ్రువ: – సనాతనుడు, శాశ్వతుడైనవాడు.
55) అగ్రాహ్య: – ఇంద్రియ మనోబుద్ధులచే గ్రహించుటకు వీలులేనివాడు.
56) శాశ్వత: – సర్వ కాలములందున్నవాడు.
57) కృష్ణ: – సచ్చిదానంద స్వరూపుడైన భగవానుడు. సర్వమును ఆకర్షించువాడు.
58) లోహితాక్ష: – ఎఱ్ఱని నేత్రములు గలవాడు.
59) ప్రతర్దన: – ప్రళయకాలమున సర్వమును నశింపచేయువాడు.
60) ప్రభూత: – జ్ఞానైశ్వర్యాది గుణసంపన్నుడు.
61) త్రికకుబ్ధామ – ముల్లోకములకు ఆధారభూతమైనవాడు.
62) పవిత్రం – పరిశుద్ధుడైనవాడు.
63) పరం మంగళం – స్మరణ మాత్రముచే అద్భుతముల నంతమొందించి శుభముల నందించువాడు.
64) ఈశాన: – సర్వ భూతములను శాసించువాడు.
65) ప్రాణద: – ప్రాణి కోటికి ప్రాణశక్తి నొసగువాడు.
66) ప్రాణ: – ప్రాణశక్తి స్వరూపమైనవాడు.
67) జ్యేష్ఠ: – వృద్ధతముడు. (సృష్టికి పూర్వమునుండే ఉన్నవాడు)
68) శ్రేష్ఠ: – అత్యంత ప్రశంసాపాత్రుడు.
69) ప్రజాపతి: – సమస్త ప్రజలకు పతి.
70) హిరణ్యగర్భ: – విశ్వగర్భమున నుండువాడు.
71) భూగర్భ: – భూమిని తన గర్భమునందు ఉంచుకొన్నవాడు.
72) మాధవ: – శ్రీదేవికి భర్తయైనవాడు.
73) మధుసూదన: – మధువను రాక్షసుని వధించినవాడు.
74) ఈశ్వర: – సర్వశక్తి సంపన్నుడైనవాడు.
75) విక్రమీ – శౌర్యము గలవాడు.
76) ధన్వీ – ధనస్సును ధరించినవాడు.
77) మేధావీ – ఏకకాలములో సర్వవిషయగ్రహణ సామర్ధ్యము కలిగినవాడు.
78) విక్రమ: – గరుడుని వీపుపై ఎక్కి ఇచ్ఛామాత్రముచే ఎచ్చటైనను విహరించగలవాడు.
79) క్రమ: – నియమానుసారము చరించువాడు.
80) అనుత్తమ: – తనకంటె ఉత్తములు లేనివాడు.
81) దురాధర్ష: – రాక్షసులు కూడా ఎదుర్కోను శక్యము గానివాడు.
82) కృతజ్ఞ: – ప్రాణులు చేయు కర్మములను చేయువాడు.
83) కృతి: – కర్మకు లేదా పురుష ప్రయత్నమునకు ఆధారభూతుడై యున్నవాడు.
84) ఆత్మవాన్ – తన వైభవమునందే సర్వదా సుప్రతిష్ఠుడై యుండువాడు.
85) సురేశ: – దేవతలకు ప్రభువైనవాడు.
86) శరణ: – దు:ఖార్తులను బ్రోచువాడై, వారి ఆర్తిని హరించువాడు.
87) శర్మ – పరమానంద స్వరూపుడు.
88) విశ్వరేతా: – సర్వ ప్రపంచమునకు కారణమైన పరంధాముడు.
89) ప్రజాభవ: – ప్రజోత్పత్తికి కారణభూతుడైన వాడు.
90) అహ: – పగలువలె ప్రకాశించు వాడు.
91) సంవత్సర: – కాలస్వరూపుడైనవాడు.
92) వ్యాళ: – పామువలె పట్టశక్యము గానివాడు.
93) ప్రత్యయ: – ప్రజ్ఞా స్వరూపుడైనవాడు.
94) సర్వదర్శన: – సమస్తమును దర్శించగలవాడు.
95) అజ: – పుట్టుకలేని వాడు.
96) సర్వేశ్వర: – ఈశ్వరులందరికి ఈశ్వరుడైనవాడు.
97) సిద్ధ: – పొందవలసిన దంతయు పొందినవాడు.
98) సిద్ధి: – ఫలరూపుడైనవాడు.
99) సర్వాది: – సర్వమునకు మూలమైనవాడు.
100) అచ్యుత: – స్వరూప సామర్ద్యముల యందు పతనము లేనివాడు.
101) వృషాకపి: – అధర్మముచే మునిగియున్న భూమిని వరహావతారమెత్తి ఉద్ధరించినవాడు.
102) అమేయాత్మ – అపరిమిత స్వరూపము గలవాడు.
103) సర్వయోగ వినిస్సృతః – సర్వ విధములైన సంగత్యములనుండి విడిపడినవాడు.
104) వసు: – సర్వ భూతములయందు వశించువాడు.
105) వసుమనా: – పరిశుద్ధమైన మనస్సు గలవాడు.
106) సత్య: – సత్య స్వరూపుడు.
107) సమాత్మా: – సర్వప్రాణుల యందు సమముగా వర్తించువాడు.
108) సమ్మిత: – భక్తులకు చేరువై భక్తాధీనుడైనవాడు.
109) సమ: – సదా లక్ష్మీదేవితో కలిసి విరాజిల్లువాడు.
110) అమోఘ: – భక్తులను స్తుతులను ఆలకించి ఫలముల నొసగువాడు.
111) పుండరీకాక్ష: – భక్తుల హృదయ పద్మమున దర్శనీయుడైనవాడు. పద్మనయునుడు.
112) వృషకర్మా – ధర్మకార్యములు నిర్వర్తించువాడు.
113) వృషాకృతి: – ధర్మమే తన స్వరూపముగా గలవాడు.
114) రుద్ర: – దు:ఖమును లేదా దు:ఖ కారణమును పారద్రోలువాడు.
115) బహుశిరా: – అనేక శిరములు కలవాడు.
116) బభ్రు: – లోకములను భరించువాడు.
117) విశ్వయోని: – విశ్వమునకు కారణమైనవాడు.
118) శుచిశ్రవా: – శుభప్రధమై శ్రవణము చేయదగిన దివ్యనామములు కలిగినవాడు.
119) అమృత: – మరణము లేనివాడు.
120) శాశ్వతస్థాణు: – నిత్యుడై, నిశ్చలుడైనవాడు.
121) వరారోహ: – జ్ఞానగమ్యమైనవాడు.
122) మహాతపా: – మహాద్భుత జ్ఞానము కలవాడు.
123) సర్వగ: – సర్వత్ర వ్యాపించియున్నవాడు.
124) సర్వవిద్భాను: – సర్వము తెలిసినవాడు.
125) విష్వక్సేన: – అసురుల సేనలను నిర్జించినవాడు. తాను యుద్ధమునకు ఉపక్రమించినంతనే అసురసేన యంతయు భీతితో పారిపోవుటచే భగవానుడు విష్వక్సేను డాయెను.
126) జనార్దన: – దు:ఖమును కల్గించువాడు. ఆనందము నొసగూర్చువాడు.
127) వేద: – మోక్షదాయకమైన జ్ఞానమును ప్రసాదించు వేదము తన స్వరూపముగా గలవాడు.
128) వేదవిత్ – వేదజ్ఞానమును అనుభవములో కలిగినవాడు.
129) అవ్యంగ: – ఏ కొఱతయు, లోపము లేనివాడు.
130) వేదాంగ: – వేదములనే అంగములుగా కలిగినవాడు.
131) వేదవిత్ – వేదములను విచారించువాడు.
132) కవి: – సర్వద్రష్ట యైనవాడు.
133) లోకాధ్యక్ష: – లోకములను పరికించువాడు.
134) సురాధ్యక్ష: – దేవతలకు కూడా తానే అధ్యక్షుడైనవాడు.
135) ధర్మాధ్యక్ష: – ధర్మాధర్మములను వీక్షించువాడు.
136) కృతాకృత: – కార్య, కారణ రూపములతో భాసించువాడు.
137) చతురాత్మా – విభూతి చతుష్టయము తన స్వరూపముగా గలవాడు.
138) చతుర్వ్యూహ: – నాలుగు విధముల వ్యూహము నొంది సృష్టి కార్యములను చేయువాడు.
139) చతుర్దుంష్ట్ర: – నాలుగు కోరపండ్లు గలిగినవాడు.
140) చతుర్భుజ: – నాలుగు భుజములు కలిగినవాడు.
141) భ్రాజిష్ణు: – అద్వయ ప్రకాశరూపుడు.
142) భోజన: – భోజ్యరూపమైనవాడు.
143) భోక్తా: – ప్రకృతిలోని సర్వమును అనుభవించు పురుషుడు.
144) సహిష్ణు: – భక్తుల అపరాధములను మన్నించి క్షమించ గలిగినవాడు.
145) జగదాదిజ: – సృష్ట్యారంభముననే వ్యక్తమైనవాడు.
146) అనఘ: – పాపరహితుడైనవాడు.
147) విజయ: – ఆత్మజ్ఞానముతో వైరాగ్యసంపన్నుడై, శ్రేష్టమైన జయమునొందువాడు.
148) జేతా: – సదాజయము నొందువాడు.
149) విశ్వయోని: – విశ్వమునకు కారణభూతమైనవాడు.
150) పునర్వసు: – పదే పదే క్షేత్రజ్ఞుని రూపమున ఉపాధుల నాశ్రయించువాడు.
151) ఉపేంద్ర: – ఇంద్రునికి పై నుండువాడు.
152) వామన: – చక్కగా సేవించదగినవాడు.
153) ప్రాంశు: – ఉన్నతమైన శరీరము గలవాడు.
154) అమోఘ: – వ్యర్ధము కాని పనులు గలవాడు.
155) శుచి: – తన దరిచేరు భక్తులను పవిత్రము చేయువాడు.
156) ఊర్జిత: – మహా బలవంతుడు.
157) అతీంద్ర: – ఇంద్రుని అతిక్రమించినవాడు.
158) సంగ్రహ: – ప్రళయకాలమున సమస్తమును ఒక్కచోటికి సంగ్రహించువాడు.
159) సర్గ: – సృష్టియు, సృష్టికారణమును అయినవాడు.
160) ధృతాత్మా – తనపై తాను ఆధారపడినవాడు.
161) నియమ: – జీవులను వారి వారి కార్యములలో నియమింపజేయువాడు.
162) యమ: – లోపలనుండి నడిపించువాడు.
163) వేద్య: – సర్వులచేత తెలుసుకొనదగినవాడు.
164) వైద్య: – సమస్త విద్యలకు నిలయమైనవాడు.
165) సదాయోగి – నిత్యము స్వస్వరూపమునందు విరాజిల్లువాడు.
166) వీరహా – ధర్మరక్షణ నిమిత్తము వీరులైన అసురులను వధించినవాడు.
167) మాధవ: – అర్హులగువారికి ఆత్మజ్ఞానమును ప్రసాదించువారు.
168) మధు: – భక్తులకు మధురమైన మకరందము వంటివారు.
169) అతీంద్రయ: – ఇంద్రియములద్వారా గ్రహించుటకు వీలులేనివాడు.
170) మహామాయ: – మాయావులకు మాయావియైనవాడు.
171) మహోత్సాహ: – ఉత్సాహవంతుడు.
172) మహాబల: – బలవంతులకంటెను బలవంతుడైనవాడు.
173) మహాబుద్ధి: – బుద్ధిమంతులలో బుద్ధిమంతుడు.
174) మహావీర్య: – బ్రహ్మాండములను సృష్టించి, పోషించి, లయింపచేయు శక్తిసామర్ధ్యములు కలిగియున్నవాడు.
175) మహాశక్తి: – మహిమాన్విత శక్తిపరుడైనవాడు.
176) మహాద్యుతి: – గొప్ప ప్రకాశము అయినవాడు.
177) అనిర్దేశ్యవపు: – నిర్దేశించుటకు, నిర్ణయించుటకు వీలుకానివాడు.
178) శ్రీమాన్ – శుభప్రదుడు.
179) అమేయాత్మా – ఊహించుటకు వీలులేని మేధాసంపత్తి కలిగినవాడు.
180) మహాద్రిధృక్ – మందర, గోవర్ధన పర్వతములను అవలీలగా ఎత్తినవాడు.
181) మహేష్వాస: – శార్ఙమను (శారంగ ధనువు) గొప్ప ధనువును ధరించినవాడు.
182) మహీభర్తా: – భూదేవికి భర్తయై, రక్షకుడైనవాడు.
183) శ్రీనివాస: – శ్రీమహాలక్ష్మికి నివాస స్థానమైనవాడు.
184) సతాంగతి: – సత్పురుషులకు పరమగతి అయినవాడు.
185) అనిరుద్ధ: – మరొకరు ఎదురించువారు లేనివాడు.
186) సురానంద: – దేవతలకు ఆనందము నొసంగువాడు.
187) గోవింద: – గోవులను రక్షించువాడు.
188) గోవిదాం పతి: – వాగ్విదులు, వేదవిదులైనవారికి ప్రభువైనవాడు.
189) మరీచి: – తేజోవంతులలో తేజోవంతుడైనవాడు.
190) దమన: – తమకప్పగించబడిన బాధ్యతలనుండి తప్పిపోవు వారిని శిక్షించువాడు.
191) హంస: – నేను అతడే (అహం బ్రహ్మస్మి)
192) సుపర్ణ: – అందమైన రెక్కలు గలవాడు.
193) భుజగోత్తమ: – భుజంగములలో ఉత్తముడు.
194) హిరణ్యగర్భ: – బ్రహ్మకు పుట్టుకనిచ్చిన బంగారు బొడ్డుగల సర్వోత్తముడు.
195) సుతపా: – చక్కటి తపమాచరించువాడు.
196) పద్మనాభ: – హృదయపద్మమధ్యమున భాసించువాడు.
197) ప్రజాపతి: – అనంతజీవకోటికి ప్రభువైనవాడు.
198) అమృత్యు: – మరణముగాని, మరణ కారణముగాని లేనివాడు.
199) సర్వదృక్ – తన సహజ జ్ఞానముచే ప్రాణులు చేసినది, చేయునది అంతయు చూచుచుండువాడు.
200) సింహ: – సింహము. పాపములను నశింపజేయువాడు.
201) సంధాతా – జీవులను కర్మఫలములతో జోడించువాడు.
202) సంధిమాన్ – భక్తులతో సదాకూడియుండువాడు.
203) స్థిర: – సదా ఏకరూపము గలవాడు.
204) అజ: – పుట్టుకలేనివాడు.
205) దుర్మర్షణ: – అసురులకు భరింపశక్యము గానివాడు.
206) శాస్తా – శృతి, స్తృతుల ద్వారా శాసించువాడు.
207) విశ్రుతాత్మా – విశేషముగా శ్రవణము చేయబడినవాడు.
208) సురారిహా – దేవతల శత్రువులను నాశనము చేసినవాడు.
209) గురు: – ఆత్మవిద్యను బోధించువాడు.
210) గురుత్తమ: – గురువులకు గురువైనవాడు.
211) ధామ: – జీవులు చేరవలసిన పరమోత్కృష్ణ స్థానము.
212) సత్య: – సత్య స్వరూపుడు.
213) సత్యపరాక్రమ: – సత్యనిరూపణలో అమోఘమైన పరాక్రమము కలవాడు.
214) నిమిష: – నేత్రములు మూసుకొనినవాడు.
215) అనిమిష: – సదా మేలికొనియున్న వాడు.
216) స్రగ్వీ – వాడని పూలమాలను ధరించినవాడు.
217) వాచస్పతి రుదారధీ: – విద్యలకు పతియైనవాడు.
218) అగ్రణీ: – భక్తులకు దారిచూపువాడు.
219) గ్రామణీ: – సకల భూతములకు నాయకుడు.
220) శ్రీమాన్ – ఉత్కృష్ణమైన కాంతి గలవాడు.
221) న్యాయ: – సత్యజ్ఞానమును పొందుటకు అవసరమైన తర్కము, యుక్తి తానే అయినవాడు.
222) నేతా – జగత్తు యనెడి యంత్రమును నడుపువాడు.
223) సమీరణ: – ప్రాణవాయు రూపములో ప్రాణులకు చేష్టలు కలిగించువాడు.
224) సహస్రమూర్ధా – సహస్ర శిరస్సులు గలవాడు.
225) విశ్వాత్మా – విశ్వమునకు ఆత్మయైనవాడు.
226) సహస్రాక్ష: – సహస్ర నేత్రములు కలవాడు.
227) సహస్రపాత్ – సహస్రపాదములు కలవాడు.
228) ఆవర్తన: – జగత్ చక్రమును లేదా సంసార చక్రమును సదా త్రిప్పుచుండువాడు.
229) నివృత్తాత్మా – ప్రపంచముతో ఎట్టి సంబంధము లేనివాడు.
230) సంవృత: – అవిద్యారూపమైన మాయచే కప్పబడినవాడు.
231) సంప్రమర్దన: – తమోగుణ ప్రధానులైన అజ్ఞానులను పీడించువాడు.
232) అహస్సంవర్తక: – రోజులను చక్కగా నడిపెడి ఆదిత్యరూపుడు.
233) వహ్ని: – యజ్ఞములందు హోమకుండములలో హవిస్సును మోసెడి అగ్ని.
234) అనిల: – ప్రకృతిలో వాయు రూపమునను, ప్రాణులలో ప్రాణ రూపమునను ఉండువాడు.
235) ధరణీధర: – భూభారమును భరించువాడు.
236) సుప్రసాద: – చక్కని అనుగ్రహము కలవాడు.
237) ప్రసన్నాత్మా – రాగద్వేషాదులతో కలుషితముగాని పరిశుద్ధ అంత:కరణ కలవాడు.
238) విశ్వదృక్ – విశ్వమునంతటిని ధరించినవాడు.
239) విశ్వభుక్ – విశ్వమును భక్షించువాడు.
240) విభు: – బ్రహ్మ మొదలు సకల రూపములలో గోచరించువాడు.
241) సత్కర్తా – సజ్జనులను సత్కరించువాడు.
242) సత్కృత: – పూజ్యులచే పూజింపబడువాడు.
243) సాధు: – ధర్మప్రవర్తన గలవాడు.
244) జుహ్ను: – భక్తులను పరమపదమునకు నడిపించువాడు.
245) నారాయణ: – నరులకు ఆశ్రయమైనవాడు.
246) నర: – జీవులను కర్మానుసారము ఉత్తమగతికి నడుపువాడు.
247) అసంఖ్యేయ: -అనంతమైన నామరూపాదులు కలవాడు.
248) అప్రమేయాత్మా – అప్రమేయమైన స్వరూపము కలవాడు.
249) విశిష్ట: – శ్రేష్ఠతముడు. మిక్కిలి గొప్పవాడు.
250) శిష్టకృత్ – శాసనము చేయువాడు.
251) శుచి: – నిర్మలుడై, నిరంజనుడైనవాడు.
252) సిద్ధార్ధ: – పొందదగినదంతయు పొందినవాడు.
253) సిద్ధసంకల్ప: – నేఱవేరిన సంకల్పములు కలవాడు.
254) సిద్ధిద: – జీవుల కర్మానుసారముగా ఫలముల నందిచువాడు.
255) సిద్దిసాధన: – కార్యసిద్ధి కనుకూలించు సాధన సంపత్తి తానే అయినవాడు.
256) వృషాహీ – అనేక వృషాహములు (ధర్మ దినములు) ద్వారా సేవింపబడువాడు.
257) వృషభ: – భక్తుల అభీష్టములను నెరవేర్చువాడు.
258) విష్ణు: – సర్వత్రా వ్యాపించి ఉన్నవాడు.
259) వృషపర్వా: – ధర్మమునకు భక్తుల ధర్మ సోపానములను నిర్మించినవాడు.
260) వృషోదర: – ధర్మమును ఉదరమున ధరించువాడు. (ప్రజలను వర్షించునదిగాయున్న ఉదరము గలవాడు.)
261) వర్ధన: – ఆశ్రితులైనవారి శ్రేయములను వృద్ధినొందిచువాడు.
262) వర్ధమాన: – ప్రపంచరూపమున వృద్ధినొందువాడు.
263) వివిక్త: – మాయాస్వరూపమగువాడు.
264) శృతిసాగర: – శృతులకు నిధియైనవాడు.
265) సుభుజ: – జగద్రక్షణము గావించు సుందరమైన భుజములు గలవాడు.
266) దుర్ధర: – లోకములను ధరించి తనను ఒరులు ధరించేందుకు వీలుపడని భూమాతను ధరించినవాడు.
267) వాగ్మీ – వేదజ్ఞానమును వెలువరించినవాడు.
268) మహేంద్ర: – దేవేంద్రునకు కూడా ప్రభువైనవాడు.
269) వసుద: – భక్తుల అవసరములను సకాలములో సమకూర్చువాడు.
270) వసు: – తాను ఇచ్చు ధనము కూడా తానే అయినవాడు.
271) నైకరూప: – ఒక రూపము లేనివాడై, అనేక రూపములు గలవాడు.
272) బృహద్రూప: – బ్రహ్మాండ స్వరూపము గలవాడు.
273) శిపివిష్ట: – సూర్యునియందలి కిరణ ప్రతాపము తానైనవాడు.
274) ప్రకాశన: – సర్వమును ప్రకాశింప చేయువాడు.
275) ఓజస్తేజో ద్యుతిధర: – ఓజస్సు, తేజస్సు, ద్యుతి కలవాడు.
276) ప్రకాశాత్మా – తేజోమయ స్వరూపుడు.
277) ప్రతాపన: – సూర్యాగ్నుల రూపమున భూమిని తపింపచేయువాడు.
278) బుద్ధ: – ధర్మ, జ్ఞాన, వైరాగ్యములకు నిలయమైనవాడు.
279) స్పష్టాక్షర: – ఓం అనెడి దివ్యాక్షరముద్వారా సూచించబడినవాడు.
280) మంత్ర: – వేదమంత్రముల ద్వారా తెలియదగినవాడు.
281) చంద్రాంశు: – చంద్రకిరణముల వంటివాడు.
282) భాస్కరద్యుతి: – సూర్యతేజమువంటివాడు.
283) అమృతాంశూధ్భవ: – చంద్రుని ఆవిర్భావమునకు కారణమైనవాడు.
284) భాను: – స్వప్రకాశ స్వరూపుడు.
285) శశిబిందు: – చంద్రునివలె ప్రజలను పోషించువాడు.
286) సురేశ్వర: – దేవతలకు ప్రభువైనవాడు.
287) ఔషధం – భవరోగహరమగు దివ్యౌషధము తానైనవాడు.
288) జగతస్సేతు: – ప్రపంచమునకు పరమాత్మకు మద్య వంతెనవంటివాడు.
289) సత్యధర్మ పరాక్రమ: – సత్యజ్ఞానాది ధర్మములు, పరాక్రమము కలవాడు.
290) భూతభవ్య భవన్నాద: – జీవులచే మూడుకాలములందు ప్రార్థించబడువాడు.
291) పవన: – సకలమును పవిత్ర మొనర్చువాడు.
292) పావన: – వాయువునందు చలనశక్తి కల్గించువాడు.
293) అనల: – ప్రాణధారణకు అవసరమైన అగ్ని స్వరూపుడు.
294) కామహా – కామములను అంతము చేయువాడు.
295) కామకృత్ – సాత్వికవాంఛలను నెరవేర్చువాడు.
296) కాంత: – అద్భుత రూపవంతుడై, సర్వులచే ఆకర్షింపబడువాడు.
297) కామ: – చతుర్విధ పురుషార్థములను అభిలషించువారిచే కోరబడువాడు.
298) కామప్రద: – భక్తుల కోర్కెలను తీర్చువాడు.
299) ప్రభు: – సర్వోత్కృష్టమైనవాడు.
300) యుగాదికృత్ – కృతాది యుగములను ప్రారంభించినవాడు.
301) యుగావర్త: – యుగములను త్రిప్పువాడు.
302) నైకమాయ: – తన మాయాశక్తిచే అనేక రూపములను ధరించి, ప్రదర్శించువాడు.
303) మహాశన: – సర్వమును కబళించువాడు.
304) అదృశ్య: – దృశ్యము కానివాడు.
305) వ్యక్తరూప: – భక్తుల హృదయములలో వ్యక్తరూపుడై భాసిల్లువాడు.
306) సహస్రజిత్ – వేలకొలది రాక్షసులను సంగ్రామమున జయించువాడు.
307) అనంతజిత్ – అనూహ్యమైన శక్తి సామర్ద్యములు కలవాడై, రణరంగమున ఎదిరించువారిని జయించు శక్తి కలవాడు.
308) ఇష్ట: – ప్రియమైనవాడు.
309) అవిశిష్ట: – సర్వాంతర్యామియైనవాడు.
310) శిష్టేష్ట: – బుధజనులైన సాధుమహాత్ములకు ఇష్టుడైనవాడు.
311) శిఖండీ – శిరమున నెమలిపింఛమును ధరించినవాడు.
312) నహుష: – తన మాయచేత జీవులను సంసారమునందు బంధించువాడు.
313) వృష: – ధర్మస్వరూపుడైనవాడు.
314) క్రోధహా – సాధకులలోని క్రోధమును నశింపచేయువాడు.
315) క్రోధ కృత్కర్తా – క్రోధాత్ములగువారిని నిర్మూలించువాడు.
316) విశ్వబాహు: – బాహువులు విశ్వమంతట కలవాడు.
317) మహీధర: – భూమిని ధరించినవాడు.
318) అచ్యుత: – ఎట్టి వికారములకు లోనుగానివాడు. ( ఎటువంటి మార్పు పొందనివాడు.)
319) ప్రధిత: – ప్రఖ్యాతి నొందినవాడు.
320) ప్రాణ: – అంతటా చైతన్య స్వరూపమై నిండి, ప్రాణులను కదిలించు ప్రాణస్వరూపుడు.
321) ప్రాణద: – ప్రాణ బలము ననుగ్రహించువాడు.
322) వాసవానుజ: – ఇంద్రునకు తమ్ముడు.
323) అపాంనిధి: – సాగరమువలె అనంతుడైనవాడు.
324) అధిష్టానం – సర్వమునకు ఆధారమైనవాడు.
325) అప్రమత్త: – ఏమరు పాటు లేనివాడు.
326) ప్రతిష్ఠిత: – తన మహిమయందే నిలిచియుండువాడు.
327) స్కంద: – అమృత రూపమున స్రవించువాడు.
328) స్కందధర: – ధర్మమార్గమున నిలుపువాడు.
329) ధుర్య: – సర్వ జీవుల ఉత్పత్తి మొదలగు భారములను మోయువాడు.
330) వరద: – వరముల నొసగువాడు.
331) వాయువాహన: – సప్త వాయువులను బ్రహ్మాండమంతటను ప్రవర్తింపచేయువాడు.
332) వాసుదేవ: – అంతటను నిండియున్నవాడు.
333) బృహద్భాను: – ప్రకాశవంతమగు కిరణతేజముచే విశ్వమును ప్రకాశింపచేయువాడు.
334) ఆదిదేవ: – సృష్టి కార్యమును ప్రారంభించినవాడు.
335) పురంధర: – రాక్షసుల పురములను నశింపచేసినవాడు.
336) అశోక: – శోకము లేనివాడు.
337) తారణ: – సంసార సాగరమును దాటించువాడు.
338) తార: – గర్భ, జన్మ, జరా, మృత్యురూపమైన భయమునుండి తరింపజేయువాడు.
339) శూర: – పరాక్రమము గలవాడు.
340) శౌరి: – బలవత్తరములైన ఇంద్రియ మనోబుద్ధులను అణిచినవాడు.
341) జనేశ్వర: – జనులకు ప్రభువు.
342) అనుకూల: – సర్వులకు అనుకూలుడైనవాడు.
343) శతావర్త: – ధర్మ రక్షణార్థము అనేక పర్యాయములు ఆవిర్భవించినవాడు.
344) పద్మీ – పద్మమును చేతియందు ధరించినవాడు.
345) పద్మనిభేక్షణ: – పద్మమువంటి నేత్రములు కలవాడు.
346) పద్మనాభ: – పద్మము నాభియందుండువాడు.
347) అరవిందాక్ష: – కమలరేకులవంటి కన్నులు గలవాడు.
348) పద్మగర్భ: – పద్మగర్భమున నివసించువాడు.
349) శరీరభృత్ – ప్రాణుల శరీరములను పోషించువాడు.
350) మహార్ది: – మహావిభూతులు కలవాడు.
351) బుద్ధ: – ప్రపంచాకారముతో భాసించువాడు.
352) వృద్ధాత్మా – సృష్టికి పూర్వమే ఉన్నవాడు.
353) మహాక్ష: – గొప్ప నేత్రములు గలవాడు.
354) గరుడధ్వజ: – తన పతాకమునందు గరుడ చిహ్నము కలవాడు.
355) అతుల: – సాటిలేనివాడు.
356) శరభ: – శరీరములందు ప్రత్యగాత్మగా ప్రకాశించువాడు.
357) భీమ: – భీకరమైన శక్తి సంపన్నుడు.
358) సమయజ్ఞ: – సర్వులను సమభావముతో దర్శించుటయే తన పూజగా భావించువాడు.
359) హవిర్హరి: – యజ్ఞములలో హవిర్భాగమును గ్రహించువాడు.
360) సర్వలక్షణ లక్షణ్య: – సర్వప్రమాణములచే సిద్ధించు జ్ఞానముచేత నిర్ణయింపబడినవాడు.
361) లక్ష్మీవాన్ – సదా లక్ష్మీదేవి తన వక్షస్థలమందు కలిగినవాడు.
362) సమితింజయ: – యుద్ధమున జయించినవాడు.
363) విక్షర: – నాశములేనివాడు.
364) రోహిత: – మత్స్యరూపమును ధరించినవాడు.
365) మార్గ: – భక్తులు తరించుటకు మార్గము తాను అయినవాడు.
366) హేతు: – సృష్టికి కారణము అయినవాడు.
367) దామోదర: – దమాది సాధనలచేత ఉదారమైన బుద్ధిద్వారా పొందబడువాడు.
368) సహ: – సహనశీలుడు.
369) మహీధర: – భూమిని ధరించినవాడు.
370) మహాభాగ: – భాగ్యవంతుడు.
371) వేగవాన్ – అమితమైన వేగము కలవాడు.
372) అమితాశన: – అపరిమితమైన ఆకలి గలవాడు.
373) ఉద్బవ: – ప్రపంచసృష్టికి ఉపాదానమైనవాడు.
374) క్షోభణ: – సృష్టికాలమందు కల్లోలము కల్గించువాడు.
375) దేవ: – క్రీడించువాడు.
376) శ్రీ గర్భ: – సకల ఐశ్వర్యములు తనయందే గలవాడు.
377) పరమేశ్వర: – ఉత్కృష్ట మైనవాడు.
378) కరణమ్ – జగదుత్పత్తికి సాధనము అయినవాడు.
379) కారణమ్ – జగత్తునకు కారణమైనవాడు.
380) కర్తా – సమస్త కార్యములకు కర్తయైనవాడు.
381) వికర్తా – విచిత్రమైన ప్రపంచమును రచించినవాడు.
382) గహన: – గ్రహించ శక్యముగానివాడు.
383) గుహ: – వ్యక్తము కానివాడు. కప్పబడినవాడు.
384) వ్యవసాయ: – మానవాళి అభ్యున్నతికి తానే కృషిచేయువాడు.
385) వ్యవస్థాన: – సర్వవ్యవహారములను యధావిధిగ నడుపువాడు.
386) సంస్థాన: – జీవులకు గమ్యస్థానమైనవాడు.
387) స్థానద: – వారివారి కర్మానుసారముగా స్థానముల నందించువాడు.
388) ధ్రువ: – అవినాశియై, స్థిరమైనవాడు.
389) పరర్థి: – ఉత్కృష్టమైన వైభవముకలవాడు.
390) పరమస్పష్ట: – మిక్కిలి స్పష్టముగా తెలియువాడు.
391) తుష్ట: – సంతృప్తుడు.
392) పుష్ట: – పరిపూర్ణుడు
393) శుభేక్షణ: – శుభప్రధమైన దృష్టిగలవాడు.
394) రామ: – నిత్యానంద చైతన్యములో సదా రమించువాడు.
395) విరామ: – సకలజీవులకు విశ్రాంతి స్థానమైనవాడు.
396) విరత: – విషయ వాంఛలు లేనివాడు.
397) మార్గ: – మోక్షమునకు మార్గము తానైనవాడు.
398) నేయ: – ఆత్మజ్ఞానము ద్వారా జీవులను నడిపించువాడు.
399) నయ: – జీవులను నడిపించి పరమపదస్థితికి గొనిపోవువాడు.
400) అనయ: – తనను నడుపువాడు మరొకడు లేనివాడు.
401) వీర: – పరాక్రమశాలియైనవాడు.
402) శక్తిమతాం శ్రేష్ఠ: – శక్తిమంతులలో శ్రేష్ఠుడైన భగవానుడు.
403) ధర్మ: – ధర్మ స్వరూపుడు.
404) ధర్మ విదుత్తమ: – ధర్మము నెఱింగినవారిలో శ్రేష్ఠుడు.
405) వైకుంఠ: – సృష్ట్యారంభమున పంచమహాభూతములను సమ్మేళనము చేసినవాడు.
406) పురుష: – ఈ సర్వముకంటే పూర్వమునుండువాడు.
407) ప్రాణ: – ప్రాణరూపమున చేష్ట కల్గించువాడు.
408) ప్రాణద: – ప్రాణమును ప్రసాదించువాడు. ప్రాణము లిచ్చువాడు.
409) ప్రణవ: – ఓంకార స్వరూపుడు.
410) పృథు: – ప్రపంచరూపమున విస్తరించినవాడు.
411) హిరణ్యగర్భ: – బ్రహ్మదేవుని పుట్టుకకు కారణమైనవాడు.
412) శత్రుఘ్న: – శత్రువులను సంహరించువాడు.
413) వ్యాప్త: – సర్వత్ర వ్యాపించియున్నవాడు.
414) వాయు: – వాయురూపమున యుండి సకలమును పోషించువాడు.
415) అథోక్షజ: – స్వరూపస్థితి నుండి ఎన్నడును జాఱనివాడు.
416) ఋతు: – కాలరూపమై తెలియబడు ఋతువులై భాసించువాడు.
417) సుదర్శన: – భక్తులకు మనోహరమగు దర్శనము నొసంగువాడు.
418) కాల: – శతృవులను మృత్యురూపమున త్రోయువాడు.
419) పరమేష్ఠీ – హృదయగుహలో తన మహిమచే ప్రకాశించువాడు.
420) పరిగ్రహ: – గ్రహించువాడు.
421) ఉగ్ర: – ఉగ్రరూపధారి
422) సంవత్సర: – సర్వజీవులకు వాసమైనవాడు.
423) దక్ష: – సమస్త కర్మలను శీఘ్రముగా సమర్థతతో నిర్వర్తించువాడు.
424) విశ్రామ: – జీవులకు పరమ విశ్రాంతి స్థానము అయినవాడు.
425) విశ్వదక్షిణ: – అశ్వమేధయాగములో విశ్వమునే దక్షిణగా ఇచ్చినవాడు.
426) విస్తార: – సమస్త లోకములు తనయందే విస్తరించి ఉన్నవాడు.
427) స్థావర: స్థాణు: – కదులుట మెదలుట లేనివాడు.
428) ప్రమాణం – సకలమునకు ప్రమాణమైనవాడు.
429) బీజమవ్యయం – క్షయము కాని బీజము.
430) అర్థ: – అందరిచే కోరబడినవాడు.
431) అనర్థ: – తాను ఏదియును కోరనివాడు.
432) మహాకోశ: – అన్నమయాది పంచకోశములచే ఆవరించినవాడు.
433) మహాభాగ: – ఆనంద స్వరూపమైన భోగము కలవాడు.
434) మహాధన: – గొప్ప ఐశ్వర్యము కలవాడు.
435) అనిర్విణ్ణ: – వేదన లేనివాడు.
436) స్థవిష్ఠ: – విరాడ్రూపమై భాసించువాడు.
437) అభూ: – పుట్టుక లేనివాడు.
438) ధర్మయూప: – ధర్మము లన్నియు తనయందే ఉన్నవాడు.
439) మహామఖ: – యజ్ఞస్వరూపుడు.
440) నక్షత్రనేమి: – జ్యోతిష చక్రమును ప్రవర్తింపచేయువాడు.
441) నక్షత్రీ – చంద్ర రూపమున భాసించువాడు.
442) క్షమ: – సహనశీలుడు.
443) క్షామ: – సర్వము నశించినను తాను క్షయ మెరుగక మిగిలియుండువాడు.
444) సమీహన: – సర్వ భూతహితమును కోరువాడు.
445) యజ్ఞ: – యజ్ఞ స్వరూపుడు.
446) ఇజ్య: – యజ్ఞములచే ఆరాధించుబడువాడు.
447) మహేజ్య: – గొప్పగా పూజింపదగినవాడు.
448) క్రతు: – యజ్ఞముగా నున్నవాడు.
449) సత్రమ్ – సజ్జనులను రక్షించువాడు.
450) సతాంగతి: – సజ్జనులకు పరమాశ్రయ స్థానమైనవాడు.
451) సర్వదర్శీ – సకలమును దర్శించువాడు.
452) విముక్తాత్మా – స్వరూపత: ముక్తి నొందినవాడు.
453) సర్వజ్ఞ: – సర్వము తెలిసినవాడు.
454) జ్ఞానముత్తమమ్ – ఉత్తమమైన జ్ఞానము కలవాడు భగవానుడు.
455) సువ్రత: – చక్కని వ్రతదీక్ష కలవాడు.
456) సుముఖ: – ప్రసన్న వదనుడు.
457) సూక్ష్మ: – సర్వవ్యాపి.
458) సుఘోష: – చక్కటి ధ్వని గలవాడు.
459) సుఖద: – సుఖమును అనుగ్రహించువాడు.
460) సుహృత్ – ఏ విధమైన ప్రతిఫలము నాశించకనే సుహృద్భావముతో ఉపకారము చేయువాడు.
461) మనోహర: – మనస్సులను హరించువాడు.
462) జితక్రోధ: – క్రోధమును జయించినవాడు.
463) వీరబాహు: – పరాక్రమముగల బాహువులు కలవాడు.
464) విదారణ: – దుష్టులను చీల్చి చెండాడువాడు.
465) స్వాపన: – తన మాయచేత ప్రాణులను ఆత్మజ్ఞాన రహితులుగాజేసి నిద్రపుచ్చువాడు.
466) స్వవశ: – సర్వ స్వతంత్రమైనవాడు.
467) వ్యాపీ – సర్వత్ర వ్యాపించియున్నవాడు.
468) నైకాత్మా – అనేక రూపములలో విరాజిల్లువాడు.
469) నైక కర్మకృత్ – సృష్టి, స్థితి, లయము మున్నగు అనేక కార్యములు చేయువాడు.
470) వత్సర: – సర్వులకు వాసమైనవాడు.
471) వత్సల: – భక్తులపై అపరిమిత వాత్సల్యము కలవాడు.
472) వత్సీ – తండ్రి వంటివాడు.
473) రత్నగర్భ: – సాగరము వలె తన గర్భమున రత్నములు గలవాడు.
474) ధనేశ్వర: – ధనములకు ప్రభువు.
475) ధర్మగుప్ – ధర్మమును రక్షించువాడు.
476) ధర్మకృత్ – ధర్మము నాచరించువాడు.
477) ధర్మీ – ధర్మమునకు ఆధారమైనవాడు.
478) సత్ – మూడు కాలములలో పరిణామ రహితుడై, నిత్యుడై ఉన్నవాడు.
479) అసత్ – పరిణామయుతమైన జగద్రూపమున గోచరించువాడు.
480) క్షర: – వ్యయమగు విశ్వరూపమున తెలియబడువాడు.
481) అక్షర: – క్షరమగు ప్రపంచమున అవినాశియై భాసిల్లువాడు.
482) అవిజ్ఞాతా – తెలుసుకొనువాని కంటెను విలక్షణమైనవాడు.
483) సహస్రాంశు: – అనంత కిరణములు గలవాడు.
484) విధాతా – సర్వమునకు ఆధారమైనవాడు.
485) కృతలక్షణ: – వేదశాస్త్రములను వెలువరించినవాడు.
486) గభస్తినేమి: – మయూఖ చక్రమునకు కేంద్రమైనవాడు.
487) సత్వస్థ: – అందరిలో నుండువాడు.
488) సింహ: – సింహమువలె పరాక్రమశాలియైనవాడు.
489) భూతమహేశ్వర: – సర్వ భూతములకు ప్రభువైనవాడు.
490) ఆదిదేవ: – తొలి దేవుడు.
491) మహాదేవ: – గొప్ప దేవుడు.
492) దేవేశ: – దేవదేవుడు.
493) దేవభృద్గురు: – దేవతల ప్రభువైన మహేంద్రునకు జ్ఞానోపదేశము చేసినవాడు.
494) ఉత్తర: – అందరికంటెను అధికుడై, ఉత్తముడైనవాడు.
495) గోపతి: – గోవులను పాలించువాడు.
496) గోప్తా – సర్వులను సంరక్షించువాడు.
497) జ్ఞానగమ్య: – జ్ఞానము చేతనే తెలియబడినవాడు.
498) పురాతన: – సృష్టికి పూర్వమే వున్నవాడు.
499) శరీరభూతభృత్ – శరీరముల నుత్పన్నము చేయు పంచభూతములను పోషించువాడు.
500) భోక్తా – అనుభవించువాడు.
501) కపీంద్ర: – వానరులకు ప్రభువైనవాడు.
502) భూరిదక్షిణ: – యజ్ఞ సమయములలో విశేషముగా దక్షిణ లిచ్చువాడు.
503) సోమప: – యజ్ఞముల యందు యజింపబడిన దేవతలరూపముతో సోమరసమును పానము చేయువాడు.
504) అమృతప: – ఆత్మానందరసమును అనుభవించువాడు.
505) సోమ: – చంద్రరూపమున ఓషధులను పోషించువాడు.
506) పురుజిత్: – ఒక్కడై అనేకమందిని ఎదురించి, జయించగల్గినవాడు.
507) పురుసత్తమ: – ఉత్తములలో ఉత్తముడైనవాడు.
508) వినయ: – దుష్టులను దండించి, వినయము కల్గించువాడు.
509) జయ: – సర్వులను జయించి వశపరుచుకొనువాడు.
510) సత్యసంధ: – సత్యసంకల్పములు, సత్యవాక్కులు గలవాడు.
511) దాశార్హ: – దశార్హుడనువాని వంశమున పుట్టినవాడు.
512) సాత్వతాంపతి: – యదుకులమునకు ప్రభువు.
513) జీవ: – జీవుడు.
514) వినయితా సాక్షీ – భక్తుల యందలి వినయమును గాంచువాడు.
515) ముకుంద: – ముక్తి నొసగువాడు.
516) అమిత విక్రమ: – అమితమైన పరాక్రామము గలవాడు.
517) అంభోనిధి: – దేవతలు, మనుష్యులు, పితరులు, అసురులు ఈ నాలుగు వర్గములు అంభశబ్ధార్థములు, అంభస్సులు తనయందే ఇమిడి యున్నవాడు.
518) అనంతాత్మా – అనంతమైన ఆత్మస్వరూపుడు.
519) మహోదధిశయ: – వైకుంఠమునందు క్షీరసాగరమున శేషతల్పముపై శయనించువాడు.
520) అంతక: – ప్రళయకాలమున సర్వమును అంతము చేయువాడు.
521) అజ: – పుట్టుకలేనివాడు.
522) మహార్హ: – విశేష పూజకు అర్హుడైనవాడు.
523) స్వాభావ్య: – నిరంతరము స్వరూపజ్ఞానముతో విరాజిల్లువాడు.
524) జితమిత్ర: – శత్రువులను జయించినవాడు.
525) ప్రమోదన: – సదా ఆనందమునందుండువాడు.
526) ఆనంద: – ఆనందమే తన స్వరూపముగా గలవాడు.
527) నందన: – సర్వులకు ఆనందము నొసగువాడు.
528) నంద: – విషయ సంబంధమైన సుఖమునకు దూరుడు.
529) సత్యధర్మా – సత్య, ధర్మ స్వరూపుడు.
530) త్రివిక్రమ: – మూడడుగులచే ముల్లోకములు వ్యాపించినవాడు.
531) మహర్షి: కపిలాచార్య: – వేదవిదుడైన కపిలమునిగా అవతరించినవాడు.
532) కృతజ్ఞ: – సృష్టి, సృష్టికర్త రెండును తానైనవాడు.
533) మేదినీపతి: – భూదేవికి భర్తయైనవాడు.
534) త్రిపద: – మూడు పాదములతో సమస్తము కొలిచినవాడు. వామనుడని భావము.
535) త్రిదశాధ్యక్ష: – జీవులనుభవించు జాగ్రుత, స్వప్న, సుషుప్త్య వస్థలకు సాక్షియైనవాడు.
536) మహాశృంగ: – ప్రళయకాల సాగరములోని నావను గొప్పదియైన తన కొమ్మున బంధించి సత్యవ్రతుని ఆయన అనుచరులైన ఋషులను ప్రళయము నుండి రక్షించినవాడు.
537) కృతాంతకృత్ – మృత్యువుని ఖండించినవాడు.
538) మహావరాహ: – మహిమగల వరాహమూర్తి.
539) గోవింద: – గోవులకు ఆనందాన్నిచ్చువాడు. భూమికి ఆధారభూతమైనవాడు.
540) సుషేణ: – శోభనమైన సేన గలవాడు.
541) కనకాంగదీ – సువర్ణమయములైన భుజకీర్తులు కలవాడు.
542) గుహ్య: – హృదయగుహలో దర్శించదగినవాడు.
543) గభీర: – జ్ఞానము, ఐశ్వర్యము, బలము, వీర్యము మొదలగువానిచే గంభీరముగా నుండువాడు.
544) గహన: – సులభముగా గ్రహించుటకు వీలుకానివాడు.
545) గుప్త: – నిగూఢమైన ఉనికి గలవాడు.
546) చక్రగదాధర: – సుదర్శనమను చక్రమును, కౌమోదకీ యను గదను ధరించినవాడు.
547) వేధా: – సృష్టి చేయువాడు.
548) స్వాంగ: – సృష్టి కార్యమును నిర్వహించుటకు అవసరమగు సాధన సామాగ్రి కూడా తానే అయినవాడు.
549) అజిత: – ఎవనికి తలవొగ్గనివాడై జయింపవీలుకానివాడు.
550) కృష్ణ: – నీలమేఘ శ్యాముడు.
551) దృఢ: – చలించని స్వభావము కలవాడు.
552) సంకర్షణోచ్యుత: – విశ్వమంతయు ప్రళయకాలములో కదిలిపోయినను తానూ ఏ విధమైన పరిణామము చెందనివాడు.
553) వరుణ: – తన కిరణములను ఉపసంహరించుకొను సాయంకాల సూర్యుడు.
554) వారుణ: – వరుణుని కుమారులైన వశిష్ఠుడు, అగస్త్యులుగా వ్యక్తమైనవాడు.
555) వృక్ష: – భక్తులకు అనుగ్రహఛాయ నందించువాడు.
556) పుష్కరాక్ష: – ఆకాశమంతయు వ్యాపించినవాడు.
557) మహామనా: – గొప్ప మనస్సు కలవాడు.
558) భగవాన్ – భగమను ఆరు లక్షణములు సమగ్రముగా యున్నవాడు.
559) భగహా – ప్రళయ సమయమున తన విభూతులను పోగొట్టువాడు.
560) ఆనందీ – ఆనందము నొసంగువాడు.
561) వనమాలీ – వైజయంతి అను వనమాలను ధరించినవాడు.
562) హలాయుధ: – నాగలి ఆయుధముగా కలవాడు.
563) ఆదిత్య: – అదితి యొక్క కుమారుడు. వామనుడు.
564) జ్యోతిరాదిత్య: – సూర్యునియందు తేజోరూపమై భాసిల్లువాడు.
565) సహిష్ణు: – ద్వంద్వములను సహించువాడు.
566) గతిసత్తమ: – సర్వులకు గతియై ఉన్నవాడు.
567) సుధన్వా – శార్ఙమను (శారంగ ధనువు) గొప్ప ధనువును ధరించినవాడు.
568) ఖండ పరశు: – శత్రువులను ఖండించునట్టి గొడ్డలిని ధరించినవాడు.
569) దారుణ: – దుష్టులైన వారికి భయమును కలిగించువాడు.
570) ద్రవిణప్రద: – భక్తులకు కావలిసిన సంపదలను ఇచ్చువాడు.
571) దివ: సృక్ – దివిని అంటియున్నవాడు.
572) సర్వదృగ్య్వాస: – సమస్తమైన జ్ఞానములను వ్యాపింపచేయు వ్యాసుడు.
573) వాచస్పతి రయోనిజ: – విద్యలకు పతి, మాతృగర్భమున జన్మించనివాడు.
574) త్రిసామా – మూడు సామ మంత్రములచే స్తుతించబడువాడు.
575) సామగ: – సామగానము చేయు ఉద్గాత కూడా తానే అయినవాడు.
576) సామ – సామవేదము తానైనవాడు.
577) నిర్వాణమ్ – సమస్త దు:ఖ విలక్షణమైన పరమానంద స్వరూపుడు.
578) భేషజం – భవరోగమును నివారించు దివ్యౌషధము తానైనవాడు.
579) భిషక్ – భవరోగమును నిర్మూలించు వైద్యుడు.
580) సంన్యాసకృత్ – సన్యాస వ్యవస్థను ఏర్పరచినవాడు.
581) శమ: – శాంత స్వరూపమైనవాడు.
582) శాంత: – శాంతి స్వరూపుడు.
583) నిష్ఠా – ప్రళయ కాలమున సర్వజీవులకు లయస్థానమైనవాడు.
584) శాంతి: – శాంతి స్వరూపుడు.
585) పరాయణమ్ – పరమోత్కృష్ట స్థానము.
586) శుభాంగ: – మనోహరమైన రూపము గలవాడు.
587) శాంతిద: – శాంతిని ప్రసాదించువాడు.
588) స్రష్టా – సృష్ట్యారంభమున జీవులందరిని ఉత్పత్తి చేసినవాడు.
589) కుముద: -కు అనగా భూమి, ముద అనగా సంతోషము. భూమి యందు సంతోషించువాడు.
590) కువలేశయ: – భూమిని చుట్టియున్న సముద్రమునందు శయనించువాడు.
591) గోహిత: – భూమికి హితము చేయువాడు.
592) గోపతి: – భూదేవికి భర్తయైనవాడు.
593) గోప్తా – జగత్తును రక్షించువాడు.
594) వృషభాక్ష: – ధర్మదృష్టి కలవాడు.
595) వృషప్రియ: – ధర్మమే ప్రియముగా గలవాడు.
596) అనివర్తీ – ధర్మ మార్గమున ఎన్నడూ వెనుకకు మఱలని వాడు.
597) నివృత్తాత్మా – నియమింపబడిన మనసు గలవాడు.
598) సంక్షేప్తా – జగత్తును ప్రళయకాలమున సూక్షము గావించువాడు.
599) క్షేమకృత్ – క్షేమమును గూర్చువాడు.
600) శివ: – తనను స్మరించు వారలను పవిత్రము చేయువాడు.
601) శ్రీవత్సవక్షా – శ్రీ వత్సమనెడి చిహ్నమును వక్షస్థలమున ధరించినవాడు.
602) శ్రీ వాస: – వక్షస్థలమున లక్ష్మీదేవికి వాసమైనవాడు.
603) శ్రీపతి: – లక్ష్మీదేవికి భర్తయైనవాడు.
604) శ్రీమతాంవరా: – శ్రీమంతులైన వారిలో శ్రేష్ఠుడు.
605) శ్రీ ద: – భక్తులకు సిరిని గ్రహించువాడు.
606) శ్రీ శ: – శ్రీ దేవికి నాథుడైనవాడు.
607) శ్రీనివాస: – ఆధ్యాత్మిక ఐశ్వర్యవంతులైనవారి హృదయముల యందు వసించువాడు.
608) శ్రీ నిధి: – ఐశ్వర్య నిధి.
609) శ్రీ విభావన: – సిరులను పంచువాడు.
610) శ్రీ ధర: – శ్రీదేవిని వక్షస్థలమున ధరించినవాడు.
611) శ్రీ కర: – శుభముల నొసగువాడు.
612) శ్రేయ: – మోక్ష స్వరూపుడు.
613) శ్రీమాన్ – సర్వ విధములైన ఐశ్వర్యములు గలవాడు.
614) లోకత్రయాశ్రయ: – ముల్లోకములకు ఆశ్రయమైనవాడు.
615) స్వక్ష: – చక్కని కన్నులు కలవాడు.
616) స్వంగ: – చక్కని అంగములు కలవాడు.
617) శతానంద: – అసంఖ్యాకమైన ఉపాధుల ద్వారా ఆనందించువాడు.
618) నంది: – పరమానంద స్వరూపుడు.
619) జ్యోతిర్గణేశ్వర: – జ్యోతిర్గణములకు ప్రభువు.
620) విజితాత్మ – మనస్సును జయించువాడు.
621) విధేయాత్మా – సదా భక్తులకు విధేయుడు.
622) సత్కీర్తి: – సత్యమైన యశస్సు గలవాడు.
623) ఛిన్నసంశయ: – సంశయములు లేనివాడు.
624) ఉదీర్ణ: – సర్వ జీవుల కంటెను ఉత్క్రష్టుడు.
625) సర్వతశ్చక్షు: – అంతటను నేత్రములు గలవాడు.
626) అనీశ: – తనకు ప్రభువు గాని, నియామకుడు గాని లేనివాడు.
627) శాశ్వతస్థిర: – శాశ్వతుడు స్థిరుడు.
628) భూశయ: – భూమిపై శయనించువాడు.
629) భూషణ: – తానే ఆభరణము, అలంకారము అయినవాడు.
630) భూతి: – సర్వ ఐశ్వర్యములకు నిలయమైనవాడు.
631) విశోక: – శోకము లేనివాడు.
632) శోకనాశన: – భక్తుల శోకములను నశింపచేయువాడు.
633) అర్చిష్మాన్ – తేజోరూపుడు.
634) అర్చిత: – సమస్త లోకములచే పూజింపబడువాడు.
635) కుంభ: – సర్వము తనయందుండువాడు.
636) విశుద్ధాత్మా – పరిశుద్ధమైన ఆత్మ స్వరూపుడు.
637) విశోధనః – తనను స్మరించు వారి పాపములను నశింపచేయువాడు
638) అనిరుద్ధః – శత్రువులచే అడ్డగింపబడనివాడు.
639) అప్రతిరథ: – తన నెదుర్కొను ప్రతిపక్షము లేని పరాక్రమవంతుడు.
640) ప్రద్యుమ్న: – విశేష ధనము కలవాడు.
641) అమిత విక్రమ: – విశేష పరాక్రమము గలవాడు.
642) కాలనేమినిహా – కాలనేమి యను రాక్షసుని వధించినవాడు.
643) వీర: – వీరత్వము గలవాడు.
644) శౌరి: – శూరుడను వాడి వంశమున పుట్టినవాడు.
645) శూరజనేస్వర: – శూరులలో శ్రేష్ఠుడు.
646) త్రిలోకాత్మా – త్రిలోకములకు ఆత్మయైనవాడు.
647) త్రిలోకేశ: – మూడు లోకములకు ప్రభువు.
648) కేశవ: – పొడవైన కేశములు గలవాడు.
649) కేశిహా: – కేశి యనుడి రాక్షసుని చంపినవాడు.
650) హరి: – అజ్ఞాన జనిత సంసార దు:ఖమును సమూలముగా అంతమొందించువాడు.
651) కామదేవ: – చతుర్విధ పురుషార్థములను కోరువారిచే పూజింపబడువాడు.
652) కామపాల: – భక్తులు తననుండి పొందిన పురుషార్థములను చక్కగా ఉపయోగపడునట్లు చూచువాడు.
653) కామీ – సకల కోరికలు సిద్ధించినవాడు.
654) కాంత: – రమణీయ రూపధారియైన వాడు.
655) కృతాగమ: – శ్రుతి, స్తృతి ఇత్యాది శాస్త్రములు రచించినవాడు.
656) అనిర్దేశ్యవపు: – నిర్దేశించి, నిర్వచించుటకు వీలుకానివాడు.
657) విష్ణు: – భూమ్యాకాశాలను వ్యాపించినవాడు.
658) వీర: – వీ ధాతువుచే సూచించు కర్మలచే నిండియున్నవాడు.
659) అనంత: – సర్వత్రా, సర్వకాలములందు ఉండువాడు.
660) ధనంజయ: – ధనమును జయించినవాడు.
661) బ్రాహ్మణ్య: – బ్రహ్మను అభిమానించువాడు.
662) బ్రహ్మకృత్ – తపస్సు మొదలైనవిగా తెలియజేయుబడిన బ్రహ్మకు తానే కర్త అయినవాడు.
663) బ్రహ్మా – బ్రహ్మదేవుని రూపమున తానే సృష్టి చేయువాడు.
664) బ్రహ్మ – బ్రహ్మ అనగా పెద్దదని అర్థము.
665) బ్రహ్మవివర్థన: – తపస్సు మొదలైనవానిని వృద్ధి నొందించువాడు.
666) బ్రహ్మవిత్ – బ్రహ్మమును చక్కగా తెలిసినవాడు.
667) బ్రాహ్మణ: – వేదజ్ఞానమును ప్రబోధము చేయువాడు.
668) బ్రహ్మీ – తపస్యాది బ్రహ్మము తనకు అంగములై భాసించువాడు.
669) బ్రహ్మజ్ఞ: – వేదములే తన స్వరూపమని తెలిసికొనిన వాడు.
670) బ్రాహ్మణప్రియ: – బ్రహ్మజ్ఞానులైన వారిని ప్రేమించువాడు.
671) మహాక్రమ: – గొప్ప పద్ధతి గలవాడు.
672) మహాకర్మా – గొప్ప కర్మను ఆచరించువాడు.
673) మహాతేజా: – గొప్ప తేజస్సు గలవాడు.
674) మహోరగ: – గొప్ప సర్ప స్వరూపుడు.
675) మహాక్రతు: – గొప్ప యజ్ఞ స్వరూపుడు.
676) మహాయజ్వా – విశ్వ శ్రేయమునకై అనేక యజ్ఞములు నిర్వహించినవాడు.
677) మహాయజ్ఞ: – గొప్ప యజ్ఞ స్వరూపుడు.
678) మహాహవి: – యజ్ఞము లోని హోమసాధనములు, హోమద్రవ్యములు అన్నిటి స్వరూపుడు.
679) స్తవ్య: – సర్వులచే స్తుతించబడువాడు.
680) స్తవప్రియ: – స్తోత్రములయందు ప్రీతి కలవాడు.
681) స్తోత్రం – స్తోత్రము కూడా తానే అయినవాడు.
682) స్తుతి: – స్తవనక్రియ కూడా తానే అయినవాడు.
683) స్తోతా – స్తుతించు ప్రాణి కూడా తానే అయినవాడు.
684) రణప్రియ: – యుద్ధమునందు ప్రీతి కలవాడు.
685) పూర్ణ: – సర్వము తనయందే గలవాడు.
686) పూరయితా – తన నాశ్రయించిన భక్తులను శుభములతో నింపువాడు.
687) పుణ్య: – పుణ్య స్వరూపుడు.
688) పుణ్యకీర్తి: – పవిత్రమైన కీర్తి గలవాడు.
689) అనామయ: – ఏవిధమైన భౌతిక, మానసిక వ్యాధులు దరిచేరనివాడు.
690) మనోజవ: – మనసు వలె అమిత వేగము కలవాడు.
691) తీర్థకర: – సకల విద్యలను రచించినవాడు.
692) వసురేతా: – బంగారము వంటి వీర్యము గలవాడు.
693) వసుప్రద: – ధనమును ఇచ్చువాడు.
694) వసుప్రద: – మోక్షప్రదాత
695) వాసుదేవ: – వాసుదేవునకు కుమారుడు.
696) వసు: – సర్వులకు శరణ్యమైనవాడు.
697) వసుమనా: – సర్వత్ర సమమగు మనస్సు గలవాడు.
698) హవి: – తానే హవిశ్వరూపుడైనవాడు.
699) సద్గతి: – సజ్జనులకు పరమగతియైన వాడు.
700) సత్కృతి: – జగత్కళ్యాణమైన ఉత్తమ కార్యము.
701) సత్తా – సజాతీయ విజాతీయ స్వగత భేదరహితమైన అనుభవ స్వరూపము.
702) సద్భూతి: – పరమోత్కృష్టమైన మేధా స్వరూపుడు.
703) సత్పరాయణ: – సజ్జనులకు పరమగతి అయినవాడు.
704) శూరసేన: – శూరత్వము గల సైనికులు గలవాడు.
705) యదుశ్రేష్ఠ: – యాదవులలో గొప్పవాడు.
706) సన్నివాస: – సజ్జనులకు నిలయమైనవాడు.
707) సుయామున: – యమునా తీర వాసులగు గోపకులచే పరివేష్ఠింప బడినవాడు.
708) భూతవాస: – సర్వ భూతములకు నిలయమైనవాడు.
709) వాసుదేవ: – తన మాయాశక్తిచే సర్వము ఆవరించియున్నవాడు. వసుదేవుని కుమారుడు.
710) సర్వాసు నిలయ: – సమస్త జీవులకు, ప్రాణులకు నిలయమైనవాడు.
711) అనల: – అపరిమిత శక్తి, సంపద గలవాడు.
712) దర్పహా – దుష్టచిత్తుల గర్వమణుచు వాడు.
713) దర్పద: – ధర్మమార్గమున చరించువారికి దర్పము నొసంగువాడు.
714) దృప్త: – సదా ఆత్మానందామృత రసపాన చిత్తుడు.
715) దుర్థర: – ధ్యానించుటకు, బంధించుటకు సులభసాధ్యము కానివాడు.
716) అపరాజిత: – అపజయము పొందనివాడు.
717) విశ్వమూర్తి: – విశ్వమే తన మూర్తిగా గలవాడు.
718) మహామూర్తి: – గొప్ప మూర్తి గలవాడు.
719) దీప్తమూర్తి: – సంపూర్ణ జ్ఞానముతో ప్రకాశించువాడు.
720) అమూర్తివాన్ – కర్మాధీనమైన దేహమే లేనివాడు.
721) అనేకమూర్తి: – అనేక మూర్తులు ధరించినవాడు.
722) అవ్యక్త: – అగోచరుడు.
723) శతమూర్తి: – అనేక మూర్తులు ధరించినవాడు.
724) శతానన: – అనంత ముఖములు గలవాడు.
725) ఏక: – ఒక్కడే అయినవాడు.
726) నైక: – అనేక రూపములు గలవాడు.
727) సవ: – సోమయాగ రూపమున ఉండువాడు. ఏకముగా, అనేకముగా తానే యుండుటచేత తాను పూర్ణరూపుడు.
728) క: – సుఖ స్వరూపుడు.
729) కిమ్ – అతడెవరు? అని విచారణ చేయదగినవాడు.
730) యత్ – దేనినుండి సర్వభూతములు ఆవిర్భవించుచున్నవో ఆ బ్రహ్మము.
731) తత్ – ఏది అయితే వ్యాపించిఉన్నదో అది అయినవాడు.
732) పదం-అనుత్తమం – ముముక్షువులు కోరు ఉత్తమస్థితి తాను అయినవాడు.
733) లోకబంధు: – లోకమునకు బంధువైనవాడు.
734) లోకనాధ: – లోకములకు ప్రభువు
735) మాధవ: – మౌన, ధ్యాన, యోగాదుల వలన గ్రహించుటకు శక్యమైనవాడు.
736) భక్తవత్సల: – భక్తుల యందు వాత్సల్యము గలవాడు.
737) సువర్ణవర్ణ: – బంగారు వంటి వర్ణము గలవాడు.
738) హేమాంగ: – బంగారు వన్నెగల అవయువములు గలవాడు.
739) వరంగ: – గొప్పవైన అవయువములు గలవాడు.
740) చందనాంగదీ – ఆహ్లాదకరమైన చందనముతోను కేయూరములతోను అలంకృతమైనవాడు.
741) వీరహా – వీరులను వధించినవాడు.
742) విషమ: – సాటిలేనివాడు.
743) శూన్య: – శూన్యము తానైనవాడు.
744) ఘృతాశీ: – సమస్త కోరికలనుండి విడువడినవాడు.
745) అచల: – కదలిక లేనివాడు.
746) చల: – కదులువాడు.
747) అమానీ – నిగర్వి, నిరహంకారుడు.
748) మానద: – భక్తులకు గౌరవము ఇచ్చువాడు.
749) మాన్య: – పూజింపదగిన వాడైన భగవానుడు.
750) లోకస్వామీ – పదునాలుగు భువనములకు ప్రభువు.
751) త్రిలోకథృక్ – ముల్లోకములకు ఆధారమైన భగవానుడు.
752) సుమేధా: – చక్కని ప్రజ్ఞ గలవాడు.
753) మేధజ: – యజ్ఞము నుండి ఆవిర్భవించినవాడు.
754) ధన్య: – కృతార్థుడైనట్టివాడు.
755) సత్యమేధ: – సత్య జ్ఞానము కలవాడు.
756) ధరాధర: – భూమిని ధరించి యున్నవాడు.
757) తేజోవృష: – సూర్యతేజముతో నీటిని వర్షించువాడు.
758) ద్యుతిధర: – కాంతివంతమైన శరీరమును ధరించినవాడు.
759) సర్వ శస్త్ర భృతాంవర: – శస్త్రములను ధరించినవారిలో శ్రేష్ఠుడైనవాడు.
760) ప్రగ్రహ: – ఇంద్రియములనెడి అశ్వములను తన అనుగ్రహము అనెడి పగ్గముతో కట్టివేయువాడు.
761) నిగ్రహ: – సమస్తమును నిగ్రహించువాడు.
762) వ్యగ్ర: – భక్తులను తృప్తి పరుచుటలో సదా నిమగ్నమై ఉండువాడు.
763) నైకశృంగ: – అనేక కొమ్ములు గలవాడు, భగవానుడు.
764) గదాగ్రజ: – గదుడను వానికి అన్న.
765) చతుర్మూర్తి: – నాలుగు రూపములు గలవాడు.
766) చతుర్బాహు: – నాలుగు బాహువులు గలవాడు.
767) చతుర్వ్యూహ: – శరీర, వేద, ఛందో మహాద్రూపుడైన పురుషుడు. ఈ నలుగురు పురుషులు వ్యూహములుగా కలవాడు.
768) చతుర్గతి: – నాలుగు విధములైన వారికి ఆశ్రయ స్థానము.
769) చతురాత్మా – చతురమనగా సామర్ధ్యము.
770) చతుర్భావ: – చతుర్విద పురుషార్థములకు మూలమైనవాడు.
771) చతుర్వేదవిత్ – నాలుగు వేదములను తెలిసినవాడు.
772) ఏకపాత్ – జగత్తంతయు ఒక పాదముగా గలవాడు.
773) సమావర్త: – సంసార చక్రమును సమర్థతతో త్రిప్పువాడు.
774) అనివృత్తాత్మా – అంతయు తానైయున్నందున దేనినుండియు విడివడినవాడు.
775) దుర్జయ: – జయింప శక్యము గానివాడు.
776) దురతిక్రమ: – అతిక్రమింపరాని విధమును సాసించువాడు.
777) దుర్లభ: – తేలికగా లభించనివాడు.
778) దుర్గమ: – మిక్కిలి కష్టముతో మాత్రమే పొందబడినవాడు.
779) దుర్గ: – సులభముగా లభించనివాడు.
780) దురావాస: – యోగులకు కూడా మనస్సున నిలుపుకొనుటకు కష్టతరమైనవాడు.
781) దురారిహా: – దుర్మార్గులను వధించువాడు.
782) శుభాంగ: – దివ్యములైన, సుందరములైన అవయువములు గలవాడు.
783) లోకసారంగ: – లోకములోని సారమును గ్రహించువాడు.
784) సుతంతు: – జగద్రూపమున అందమైన తంతువువలె విస్తరించినవాడు.
785) తంతువర్థన: – వృద్ధి పరచువాడు, నాశనము చేయువాడు.
786) ఇంద్రకర్మా – ఇంద్రుని కర్మవంటి శుభప్రధమైన కర్మ నాచరించువాడు.
787) మహాకర్మా – గొప్ప కార్యములు చేయువాడు.
788) కృతకర్మా – ఆచరించదగిన కార్యములన్నియు ఆచరించినవాడు.
789) కృతాగమ: – వేదముల నందించువాడు.
790) ఉద్భవ: – ఉత్క్రష్టమైన జన్మ గలవాడు.
791) సుందర: – మిక్కిలి సౌందర్యవంతుడు.
792) సుంద: – కరుణా స్వరూపుడు.
793) రత్నగర్భ: – రత్నమువలె సుందరమైన నాభి గలవాడు.
794) సులోచన: – అందమైన నేత్రములు కలిగిన భగవానుడు.
795) అర్క: – శ్రేష్టులైన బ్రహ్మాదుల చేతను అర్చించబడువాడు.
796) వాజసన: – అర్థించు వారలకు ఆహారము నొసంగువాడని భావము.
797) శృంగీ – శృంగము గలవాడు.
798) జయంత: – సర్వ విధములైన విజయములకు ఆధారభూతుడు.
799) సర్వవిజ్జయీ – సర్వవిద్ అనగా సర్వము తెలిసినవాడు.
800) సువర్ణబిందు: – బంగారము వంటి అవయువములు గలవాడు.
801) అక్షోభ్య: – క్షోభ తెలియనివాడు.
802) సర్వవాగీశ్వరేశ్వర: – వాక్పతులైన బ్రహ్మాదులకు కూడా ప్రభువైన భగవానుడు.
803) మహాహ్రద: – గొప్ప జలాశయము.
804) మహాగర్త : – అగాధమైన లోయ వంటివాడు.
805) మహాభూత: – పంచభూతములకు అతీతమైనవాడు.
806) మహానిధి: – సమస్త భూతములు తనయందు ఉన్నవాడు.
807) కుముద: -కు అనగా భూమి . అట్టి భూమి యొక్క భారమును తొలగించి మోదమును కూర్చువాడు.
808) కుందర: – భూమిని చీల్చుకుపోయినవాడు.
809) కుంద: – భూమిని దానమిచ్చినవాడు.
810) పర్జన్య: – మేఘము వర్షించి భూమిని చల్లబరుచునట్లు జీవుల తాపత్రయములను తొలగించి, వారి మనస్సులను శాంతింపచేయువాడు భగవానుడు.
811) పావన: – పవిత్రీకరించువాడు.
812) అనిల: – ప్రేరణ చేయువాడు, సదా జాగరూకుడు.
813) అమృతాశ: – అమృతము నొసంగువాడు.
814) అమృతవపు: – అమృతస్వరూపుడు శాశ్వతుడు.
815) సర్వజ్ఞ: – సర్వము తెలిసినవాడు.
816) సర్వతోముఖ: – ఏకకాలమున సర్వమును వీక్షించగలవాడు.
817) సులభ: – భక్తితో తనను స్మరించువారికి సులభముగా లభ్యమగువాడు.
818) సువ్రత: – మంచి వ్రతము గలవాడు.
819) సిద్ధ: – సత్వస్వరూపుడై, పూర్ణరూపుడై భగవానుడు సిద్ధ: అని తెలియబడువాడు.
820) శత్రుజిత్ – శత్రువులను జయించువాడు.
821) శత్రుతాపన: – దేవతల విరోదులైన వారిని, సజ్జనులకు విరోధులైన వారిని తపింప చేయువాడు.
822) న్యగ్రోధ: – సర్వ భూతములను తన మాయచే ఆవరించి ఉన్నవాడు.
823) ఉదుంబర: – అన్నముచేత విశ్వమును పోషించువాడు.
824) అశ్వత్ధ: – అశాశ్వతమైన సంసార వృక్ష స్వరూపుడు.
825) చాణూరాంధ్ర నిషూదన: – చాణూరుడను మల్లయోధుని వధించినవాడు.
826) సహస్రార్చి: – అనంతకిరణములు కలవాడు.
827) సప్తజిహ్వ: – ఏడు నాలుకలుగల అగ్నిస్వరూపుడు.
828) సప్తైథా: – ఏడు దీప్తులు కలవాడు.
829) సప్తవాహన: -ఏడు గుఱ్ఱములు వాహనములుగా కలవాడు.
830) అమూర్తి: – రూపము లేనివాడు.
831) అనఘ: – పాపరహితుడు.
832) అచింత్య: – చింతించుటకు వీలుకానివాడు.
833) భయకృత్ – దుర్జనులకు భీతిని కలిగించువాడు.
834) భయనాశన: – భయమును నశింపచేయువాడు.
835) అణు: – సూక్షాతి సూక్షమైనవాడు.
836) బృహుత్ – మిక్కిలి పెద్దది అయిన బ్రహ్మము స్వరూపము.
837) కృశ: – సన్ననివాడై, అస్థూలమైనవాడు.
838) స్థూల: – స్థూల స్వరూపము కలిగియున్నవాడు.
839) గుణభృత్ – సత్వరజోస్తమో గుణములకు ఆధారమైనవాడు.
840) నిర్గుణ: – గుణములు తనలో లేనివాడు.
841) మహాన్ – దేశకాలాదుల నధిగమించి యున్నవాడు.
842) అధృత: – సర్వము తానే ధరించియుండి, తనను ధరించునది మరియొకటి లేనివాడు.
843) స్వధృత: – తనకు తానే ఆధారమైనవాడైన భగవానుడు.
844) స్వాస్య: – విశ్వశ్రేయమునకై వేదములను వెలువరించినవాడు.
845) ప్రాగ్వంశ: – ప్రాచీనమైన వంశము కలవాడు.
846) వంశవర్థన: – తన వంశమును వృద్ధినొందించువాడు.
847) భారభృత్ – భారమును మోయువాడు.
848) కథిత: – వేదములచేత సర్వోత్తముడుగా కీర్తించబడినవాడు.
849) యోగీ – ఆత్మజ్ఞానము నందే సదా ఓలలాడు వాడు.
850) యోగీశ: – యోగులకు ప్రభువు.
851) సర్వ కామద: – సకల కోరికలను తీర్చువాడు.
852) ఆశ్రమ: – జీవులకు విశ్రాంతి స్థానమైనవాడు.
853) శ్రమణ: – భక్తిహీనులను, వివేకరహితులను శ్రమ పెట్టువాడు.
854) క్షామ: – సర్వ జీవులను క్షీణింపజేయువాడు.
855) సుపర్ణ: – రమణీయ పత్రములు కలిగిన వృక్షము తానైనవాడు.
856) వాయువాహన: – వాయు చలనమునకు కారణభూతుడైనవాడు.
857) ధనుర్ధర: – ధనస్సును ధరించినవాడు.
858) ధనుర్వేద: – ధనుర్వేదము తెలిసినవాడు.
859) దండ: – దండించువాడు.
860) దమయితా – శిక్షించువాడు.
861) దమ: – శిక్షానుభవము ద్వారా ఏర్పడు పవిత్రత తానైనవాడు.
862) అపరాజిత: – పరాజయము తెలియనివాడు.
863) సర్వసహ: – సమస్త శత్రువులను సహించువాడు.
864) నియంతా – అందరినీ తమతమ కార్యములందు నియమించువాడు.
865) అనియమ: – నియమము లేనివాడు.
866) ఆయమ: – మృత్యుభీతి లేనివాడు.
867) సత్త్వావాన్ – సత్త్వము గలవాడు.
868) సాత్త్విక: – సత్త్వగుణ ప్రధానుడైనవాడు.
869) సత్య: – సత్పురుషుల విషయములో మంచిగా ప్రవర్తించువాడు.
870) సత్యధర్మ పరాయణ: – సత్య విషయమునందును, ధర్మ విషయమునందును దీక్షాపరుడైనవాడు.
871) అభిప్రాయ: – అభిలషించు వారిచేత అభిప్రాయపడువాడు.
872) ప్రియార్హ: – భక్తుల ప్రేమకు పాత్రుడైనవాడు.
873) అర్హ: – అర్పింపబడుటకు అర్హుడైనవాడు.
874) ప్రియకృత్ – తన నాశ్రయించినవారికి ప్రియము నొసగూర్చువాడు.
875) ప్రీతివర్ధన: – భక్తులలో భవవంతునిపై ప్రీతిని వృద్ధి చేయువాడు.
876) విహాయన గతి: – ఆకాశము ఆశ్రయముగ గలదియైన విష్ణుపదము తానైనవాడు.
877) జ్యోతి: – తన ప్రకాశము చేత సర్వమును ప్రకాశింపచేయువాడు.
878) సురుచి: – అందమైన ప్రకాశము గలవాడు.
879) హుతభుక్ – యజ్ఞములందు ఆవాహన చేయబడిన దేవతల రూపమున హవిస్సులను స్వీకరించువాడు.
880) విభు: – సర్వ లోకములకు ప్రభువైనవాడు.
881) రవి: – తన విభూతియైన సూర్యుని ద్వారా భూమినుండి సర్వరసములను గ్రహించువాడు.
882) విలోచన: – వివిధ రూపముల ద్వారా ప్రకాశించువాడు.
883) సూర్య: – ప్రాణులకు ప్రాణశక్తిని ప్రసాదించువాడు.
884) సవితా: – సమస్త జగత్తును ఉత్పన్నము చేయువాడు.
885) రవిలోచన: – సూర్యుడు నేత్రములుగా కలవాడు.
886) అనంత: – అంతము లేనివాడు.
887) హుతభుక్ – హోమద్రవ్యము నారిగించువాడు.
888) భోక్తా – భోగ్యవస్తువైన ప్రకృతిని అనుభవించువాడు.
889) సుఖద: – భక్తులకు ఆత్మసుఖము నొసంగువాడు.
890) నైకజ: – అనేక రూపములలో అవతరించువాడు.
891) అగ్రజ: – సృష్ట్యారంభమునకు ముందే ఆవిర్భవించినవాడు.
892) అనిర్వణ్ణ: – నిరాశ నెరుగనివాడు.
893) సదామర్షీ – సజ్జనుల దోషములను క్షమించువాడు.
894) లోకాధిష్టానం – ప్రపంచమంతటికి ఆధారభూతుడు.
895) అధ్బుత: – ఆశ్చర్య స్వరూపుడు.
896) సనాత్ – ఆది లేనివాడు.
897) సనాతన సమ: – సృష్టికర్త యైన బ్రహ్మకు పూర్వము కూడా యున్నవాడు.
898) కపిల: – ఋషులలో కపిలుడు తానైనవాడు.
899) కపి: – సూర్యరూపుడు.
900) అవ్యయ: – ప్రళయకాలములో సమస్తము తనలో లీనమగుటకు విశ్రామ స్థానమైనవాడు.
901) స్వస్తిద: – సర్వశ్రేయములను చేకూర్చువాడు.
902) స్వస్తికృత్ – శుభమును కూర్చువాడు.
903) స్వస్తి – సర్వ మంగళ స్వరూపుడు.
904) స్వస్తిభుక్ – శుభమును అనుభవించువాడు.
905) స్వస్తిదక్షిణ: – స్మరణ మాత్రముననే సర్వ శుభములు సమకూర్చువాడు.
906) అరౌద్ర: – రౌద్రము లేనివాడు.
907) కుండలీ – మకర కుండలములు ధరించినవాడు.
908) చక్రీ – సుదర్శనమను చక్రమును ధరించినవాడు.
909) విక్రమీ – గొప్ప శూరుడైన భగవానుడు.
910) ఊర్జిత శాసన: – ఉల్లంఘించుటకు వీలులేని శాసనములు కలవాడు.
911) శబ్దాతిగ: – వాక్కుకు అందనివాడు.
912) శబ్దసహ: – సమస్త వేదములు తెలియబడినవాడు.
913) శిశిర: – శిశిర ఋతువువలె చల్లబరుచువాడు.
914) శర్వరీకర: – రాత్రిని కలుగజేయువాడు.
915) అక్రూర: – క్రూరత్వము లేనివాడు.
916) పేశల: – మనోవాక్కాయ కర్మలచే రమణీయముగ నుండువాడై పేశల: అని స్తుతించబడును.
917) దక్ష: – సమర్థుడైనవాడు.
918) దక్షిణ: – భక్తులను ఔదార్యముతో బ్రోచువాడు.
919) క్షమిణాం వర: – సహనశీలు లైన వారిలందరిలో శ్రేష్ఠుడు.
920) విద్వత్తమ: – సర్వజ్ఞత్తము కలిగియుండి, అందరిలో ఉత్తమమైనవాడు.
921) వీతభయ: – భయము లేనివాడు.
922) పుణ్యశ్రవణ కీర్తన: – తనను గూర్చి శ్రవణము గాని, కీర్తన గాని పుణ్యము కలుగజేయును.
923) ఉత్తారణ: – సంసార సముద్రమును దాటించువాడు.
924) దుష్కృతిహా – సాధకులలో యున్న చెడువాసనలను అంతరింప చేయువాడు.
925) ప్రాణ: – ప్రాణులకు పవిత్రతను చేకూర్చు పుణ్య స్వరూపుడు.
926) దుస్వప్న నాశన: – చెడు స్వప్నములను నాశనము చేయువాడు.
927) వీరహా – భక్తులు మనస్సులు వివిధ మార్గములలో ప్రయాణించకుండ క్రమము చేయువాడు.
928) రక్షణ: – రక్షించువాడైనందున భగవానుడు రక్షణ: అని స్తవనీయుడయ్యెను.
929) సంత: – పవిత్ర స్వరూపుడు.
930) జీవన: – సర్వ జీవులయందు ప్రాణశక్తి తానైనవాడు.
931) పర్యవస్థిత: – అన్నివైపుల అందరిలో వ్యాపించి యున్నవాడు.
932) అనంతరూప: – అనంతమైన రూపములు గలవాడు.
933) అనంత శ్రీ: – అంతము లేని శక్తివంతుడైనవాడు.
934) జితమన్యు: – క్రోధము ఎఱగని వాడు.
935) భయాపహ: – భయమును పోగొట్టువాడు.
936) చతురశ్ర: – జీవులకు కర్మఫలములను న్యాయముగా పంచువాడు.
937) గభీరాత్మా – గ్రహింప శక్యము గాని స్వరూపము గలవాడు.
938) విదిశ: – అధికారులైన వారికి ఫలము ననుగ్రహించుటలో ప్రత్యేకత కలిగియున్నవాడు.
939) వ్యాధిశ: – వారి వారి అర్హతలను గమనించి బ్రహ్మాదులను సైతము నియమించి, ఆజ్ఞాపించువాడు.
940) దిశ: – వేదముద్వారా మానవుల కర్మఫలములను తెలియజేయువాడు.
941) అనాది: – ఆదిలేనివాడు.
942) భూర్భువ: – సర్వభూతములకు ఆధారమైన భూమికి కూడా భూ: ఆధారమైనవాడు.
943) లక్ష్మీ: – లక్ష్మీ స్వరూపుడు.
944) సువీర: – అనేక విధములైన సుందర పోకడలు గలవాడు.
945) రుచిరాంగద: – మంగళమైన బాహువులు గలవాడు.
946) జనన: – సర్వ ప్రాణులను సృజించినవాడు.
947) జన జన్మాది: – జన్మించు ప్రాణుల జన్మకు ఆధారమైనవాడు.
948) భీమ: – అధర్మపరుల హృదయములో భీతిని కలిగించు భయరూపుడు.
949) భీమ పరాక్రమ: – విరోధులకు భయంకరమై గోచరించువాడు.
950) ఆధార నిలయ: – సృష్టికి ఆధారమైన పృధ్వి, జలము, తేజము, వాయువు, ఆకాశము అను పంచ మహాభూతములకు ఆధారమైనవాడు.
951) అధాతా – తానే ఆధారమైనవాడు.
952) పుష్టహాస: – మొగ్గ పువ్వుగా వికసించునట్లు ప్రపంచరూపమున వికసించువాడు.
953) ప్రజాగర: – సదా మేల్కొనియుండువాడు.
954) ఊర్ధ్వగ: – సర్వుల కన్నా పైనుండువాడు.
955) సత్పధాచార: – సత్పురుషుల మార్గములో చరించువాడు.
956) ప్రాణద: – ప్రాణ ప్రదాత యైనవాడు.
957) ప్రణవ: – ప్రణవ స్వరూపుడైనవాడు.
958) పణ: – సర్వ కార్యములను నిర్వహించువాడు.
959) ప్రమాణ: – స్వయముగానే జ్ఞానస్వరూపుడై యున్నవాడు.
960) ప్రాణ నిలయ: – సమస్త జీవుల అంతిమ విరామ స్థానమైనవాడు.
961) ప్రాణభృత్ – ప్రాణములను పోషించువాడు.
962) ప్రాణజీవన: – ప్రాణ వాయువుల ద్వారా ప్రాణులను జీవింపజేయువాడు.
963) తత్త్వం – సత్యస్వరూపమైనందున భగవానుడు తత్త్వం అని తెలియబడిన వాడు.
964) తత్త్వవిత్ – సత్యవిదుడైన భగవానుడు తత్త్వవిత్ అని స్తుతించబడువాడు.
965) ఏకాత్మా – ఏకమై, అద్వితీయమైన పరమాత్మ
966) జన్మమృత్యు జరాతిగ: – పుట్టుట, ఉండుట, పెరుగుట, మార్పుచెందుట, కృశించుట నశించుట వంటి వికారములకు లోనుగానివాడు.
967) భూర్భువ: స్వస్తరు: – భూ: భువ: స్వ: అను వ్యాహృతి రూపములు 3 గలవాడు.
968) తార: – సంసార సాగరమును దాటించువాడు.
969) సవితా – తండ్రి వంటివాడైన భగవానుడు.
970) ప్రపితామహః – బ్రహ్మదేవునికి కూడా తండ్రియైనవాడు.
971) యజ్ఞ: – యజ్ఞ స్వరూపుడు.
972) యజ్ఞపతి: – యజ్ఞములో అధిష్టాన దేవత తానైన భగవానుడు.
973) యజ్వా – యజ్ఞములో యజమాని.
974) యజ్ఞాంగ: – యజ్ఞము లోని అంగములన్నియు తానే అయినవాడు.
975) యజ్ఞవాహన: – ఫలహేతువులైన యజ్ఞములు వాహనములుగా కలవాడు.
976) యజ్ఞభృత్ – యజ్ఞములను సంరక్షించువాడు.
977) యజ్ఞకృత్ – యజ్ఞములను నిర్వహించువాడు.
978) యజ్ఞీ – యజ్ఞములందు ప్రధానముగా ఆరాధించుబడువాడు.
979) యజ్ఞభుక్ – యజ్ఞఫలమును అనుభవించువాడు.
980) యజ్ఞసాధన: – తనను పొందుటకు యజ్ఞములు సాధనములుగా గలవాడు.
981) యజ్ఞాంతకృత్ – యజ్ఞఫలము నిచ్చువాడు.
982) యజ్ఞగుహ్యమ్ – గోప్యమైన యజ్ఞము తానైనవాడు.
983) అన్నం – ఆహారము తానైనవాడు.
984) అన్నాద: – అన్నము భక్షించువాడు.
985) ఆత్మయోని: – తన ఆవిర్భావమునకు తానే కారణమైనవాడు.
986) స్వయంజాత: – మరొకరి ప్రమేయము లేకనే తనకు తానుగ ఆవిర్భవించువాడు.
987) వైఖాన: – ప్రాపంచిక దు:ఖమును నివారించువాడు.
988) సామగాయన: – సామగానము చేయువాడు.
989) దేవకీనందన: – దేవకీ పుత్రుడైన శ్రీ కృష్ణుడు.
990) స్రష్టా – సృష్టికర్త
991) క్షితీశ: – భూమికి నాధుడైనవాడు.
992) పాపనాశన: – పాపములను నశింపజేయువాడు.
993) శంఖభృత్ – పాంచజన్యమను శంఖమును ధరించినవాడు.
994) నందకీ – నందకమను ఖడ్గమును ధరించినవాడు.
995) చక్రీ – సుదర్శనమును చక్రమును ధరించినవాడు.
996) శారంగ ధన్వా – శారంగము అనెడి ధనుస్సు కలవాడు.
997) గదాధర: – కౌమోదకి యనెడి గదను ధరించినవాడు.
998) రథాంగపాణి: – చక్రము చేతియందు గలవాడు.
999) అక్షోభ్య: – కలవరము లేనివాడు.
1000) సర్వ ప్రహరణాయుధ: – సర్వవిధ ఆయుధములు కలవాడు.